227
lisans diplomalarıyla tecrübesizce işe başlıyorlardı. GAP, bir “proje”ye benzemiyordu. Devlet Planlama Teşkilatı bu idareyi yarattı ve sonra kendi kendine bıraktı. Neden GAP İdaresi binlerce vakıf ve dernek elemanına iş veremedi? Güzel bir hayal yaratılmıştı ve o hayaller güzel broşürlerle dağıtılmıştı. GAP-Ankara merkezi ve GAP-Urfa merkezinde iyi bir koordinasyon havası bulunmuyordu. Siirt ve Şırnak proje kapsamında sanki üvey illerdi.
GAP’tan önce ve sonra iki projede daha çalıştım. Birisi, Kırgızistan’daki IFAD/Dünya Bankası Koyunculuk Projesi. Merinos cinsi koyun yetiştirme projesi. İkincisi, Türkmenistan’daki Dünya Bankası/FAO ekolojik ve biyolojik sürdürülebilir metotlar projesi. Temel faaliyet, pamuk üretiminde zararlı böceklere karşı yabani arıların kullanılma projesi. Türkmenistan’da 135 küçük ve basit laboratuvarda yabani arı yetiştiriliyordu. Eski kolhoz ve solhoz çiftliklerine uygun sezonda bunlar dağıtılıyordu. Sovyetler Birliği döneminden sonra o sistem çöktü, çiftçiler batıda olduğu gibi kooperatiflere ortak oldular.
2000 yılında Ankara’dan ayrıldım ve Datça’ya yerleştim.
Türkmenistan’da biyolojik mücadele konusunda çalışanlarla bir değerlendirme anı.
Türkmenistan’daki projede arazi çalışması.
