134
Batı Kamerun’da eski volkanlar, rafya palmiyeleriyle okaliptus ağaçlarının olduğu yüksek bir platoya ve serin bir bölgeye götürdüler beni. 1960 yılında bağımsızlığını kazanmış ülkede 13,5 milyon kişi yaşamaktadır. Ülkede Bantu dillerini konuşan yüzden fazla topluluk yaşamaktadır.
yonerlere ve ordudaki coğrafya araştırmacılarına bıraktılar. Almanlar ve Belçikalı Kral II. Leopold, yeni kolonyalist (sömürgeci) kavramla, askerî bir bakış açısıyla yeni bölgeleri işletmeye çalıştılar. Ordu komutanı Gustav Von Zintgraff, Kamerun Dağı’nın dört bin metre yüksekliğinde zengin volkanik toprakları keşfetmişti. Dağın kuzeyi platoydu ve Adamawa Dağları hayvancılık için ideal meralar ve sulak alanlardan oluşuyordu. Yerel kabile reisleri bu antlaşmaları destekledi ve diğer zenci kabilelerle savaştı. Böl ve yönet stratejisi her yerde aynı; fakat burada bir fark vardı. Savaştan sonra mahkûmlar zorla taşıma işi, yollar, taş binalar ve köprüler yaptılar. Zenci liderler Almanların ve diğer Avrupalıların kölelerine, fil dişi ve altın aratıyorlardı; fakat Almanlar iç bölgelerde kalmak için işe altyapıyla başladılar. 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında Avrupa, hırsı yüzünden Afrika’da pek çok kurban verdi. Gine Körfezi’ne “The White Man’s Grave” (Beyaz Adamın Mezarı) adı verildi; ama ölenler çoğunlukla siyahiydi.
Kamerun’u çok iyi tanıyorum; çünkü bu ülkede dört buçuk yıl çalıştım, farklı bölgelerde, iki farklı projede çalıştım. Kamerun hem büyük (Türkiye’nin yüzölçümünün hemen hemen yarısı) hem de iklim ve bitki türleri açısından Afrika standartlarına göre zengin bir ülke. Afrika’nın minyatürü gibi de denilebilir; çünkü yüzölçümü içinde tropikal ormanlar, serin platoda tropikal yaylalar, bozkır ve çöl var. Kamerun, Gine Körfezi’nin yanından başlıyor ve Çad Gölü gibi binlerce kilometre yukarıda bitiyor. Etnisite açısından da çok zengin bir ülke: 200’den fazla farklı dil, güney ve batıda Bantu halkları, kuzeyde Fulani halkları, melez Araplar, çoğunlukla Hıristiyan ve putperest, bir de Müslüman azınlıklar var. Batı Kamerun’da Nijerya çevresinde İngilizce, diğer yerlerde ise genellikle Fransızca konuşuluyor. Kuzeybatı bölgesinin yönetim merkezi olan Bamenda’da büyük bir Kahve Üreticileri Kooperatifler Birliği var ve bu birlik, 35 bin ortaklı, 230 köyü kapsayan yedi birlikten oluşuyor. İlin en önemli ürünü kahve olduğu için, ILO eğitim ve yaygınlaştırma konusunda birliğe destek sağlıyor ve ben 1981 yılında kooperatif uzmanı olarak bu projede göreve başladım.
