Şunda bir kardaşla kayda düşmüşem
Pirler makamında yanub pişmişem
Kırklar meydanında hem görüşmüşem
İstemem yanmağı yandım da geldim
Şah Hatâyî eder senindir ferman[1]
Olursun her kulun derdine derman
Güzel şâhım[2] sana bin canım kurban
İstemez kurbânı kestim de geldim
Muhammed Ali’nin kurduğu yoldur
Ak üstünde akı görebilirsen
Tanıyan i’tikad söyleyen dildir
Hakikat bahrine dalabilirsen
Gel derler de seni Ceme çekerler
Evvel bildiğin yabana atarlar
Andan sonra yularından tutarlar
Yettikleri yere varabilirsen
Özü mercan olan ümmâna dalmaz
Özü Hak’ka vâsıl olan can ölmez
Mü’minin hisâbı yarına kalmaz
Bunda suâlini verebilirsen
Yola beli deyen can ulu olur
Kaynar kudret kûresinden el olur[3]
Dünyâdan ahrete doğru yol olur
Verdiğin ikrâra durabilirsen
Teslimiyet[4] seni yola getürür
Eksik olan işlerini bitürür.