Mehmet Ali ÇELİKEL
öldürülmesini doğru bulan bir bilince dönüşür, çünkü bu kendilerinin hayatta kalması için gerekli olan bir eylemdir:
Q stands for Question how best to live
When the R is the ration our QM gives
S stands for shells that go screaming o’er head
T are the Turks who will shortly be dead
(Folder PR01706, Image SAM - 8034)
Q en iyi hayat için sorulan Sorudur[1]
R ise akıldır bize QM’in verdiği[2]
S şarapnellerdir başımızdan üstünden uçan[3]
T ise Türklerdir çok yakında ölecek olan
Jeffrey Sychterz’e göre şiir “travmaya yakın bir dil kullanır”, ve travmatik anılar “tarihsellikten koparılarak” güçlü bir biçimde “düşselleşmiş” hale gelir (Sychterz 2009: 144-5). Williams’ın dizelerinde Türklerin ölümü, MacCallum’un deyişiyle, “tercih edilen bir ulusal kimliğe ait kültürel ve ideolojik kavramların şekillendirdiği bir kimlik anlatısı arayışını başlatan doğal ve sosyal şartlarda bir öznelliğin gelişmesi” anlamına gelmektedir (1997: 102). Onların Türk topraklarındaki varlığı ulusal kimliklerini sorgulamanın başlıca nedeni haline gelirken, ulusal kimliğin inşası, MacCallum’a göre, “mekânın imgeleri ve mekânla insan arasındaki ilişkilerle temellendirilmiştir” (1997:102). Ancak tuhaf bir çelişkiyle, Anzak askerlerinin kendilerine yeni bir kültürel ve ulusal kimlik oluşturmalarına olanak veren Türk kültürel coğrafyası olmuştur.
Mısır da Anzak askerlerinin hayatlarında en az Gelibolu kadar önemli bir yer tutmaktadır. Dardanel’e yolculuklarında durak yerleri olan Mısır’da beklemedikleri güzelliklerle karşılaşırlar ve olağanüstü deneyimler yaşarlar. Yabancılığıyla, yeryüzü şekilleriyle, bitki örtüsü ve etnik çeşitliliğiyle, Mısır onlar için unutulmaz bir yer olur. Horace Williams günlüklerinde Er E. W. Wyatt’ın Mısır üzerine yazdığı “Güzel Mısır” başlıklı şiirinden alıntı yapar:
