Üsküdarlı Kayıkçı İbrahim'in bir manisi:
Adam aman... ne... yedir
Namerdin lokmasını ne kendin ye ne yedir
İhvanın toplanması seneden seneyedir.
Şu aşağıdaki mani de çalgılı kahvelerin meşhur oyuncularından Arap Hamit Reis'in şimşekli, gök gürültülü bir gecede bir destan yahut semai söylemesini rica için başka bir arkadaşı tarafından irticalen ortaya atılmış bir manidir:
Adam aman... se...mâyi
Şimşek çakar gök gürler Hak titretir semayi
Hamit Reis bekleriz senden destan semaî!
Yukarda adı geçenlerden Tersaneli Ahmet Reis ki şimdi iki gözü kör olduğu halde Karagümrük'te oturan yetmişlik ve perişan bir ihtiyardır. Bir zamanlar tersanenin en iyi ustalarından ve zamanın en namlı ve acar tulumbacılarından olan Ahmet Baba, şu yepyeni manisini geçen akşam bana bunlara dair bazı izahat verdikten sonra söyledi.
Etrafına fıldır fıldır baktığı halde karşısındakini hiç görmeyen gözlerini tavana doğru dikerek:
—Evlat! dedi, bu mani de benden sana caba olsun:
Adam adam... cı...nacak
Felek kökten budadı vurdu bir acı nacak
Ellere ben acırken ben oldum acınacak
Ve bunu söylemesi ile birlikte hıçkırarak yanımdan kalktı, sopasına dayanarak uzaklaştı.
53
