daha sonra onların yerlerine geçen semaiciler, maniciler arasında bir çeşit köprülük etmişlerdir.
Edebiyata ve edebiyat tarihine dair özlü, olgun eserler sahibi olan Sadettin Nüzhet Ergun, her ne kadar bir Gedai'den bahsediyor ve eserlerini neşrediyorsa da bir rivayette Beşiktaşlı, bir rivayette Üsküdarlı olduğu söylenen ve semai kahvelerine devam eden, sonra bunlara birçok semailer, koşmalar, nefesler hazırlayan bir başka Gedâî daha olması gerektir. Çünkü benim bu dediğim Gedâî'yi tanıyanlar ve kendisiyle görüşenlerden hala sağ olan semaiciler vardır. Halbuki Sadettin Nüzhet Ergun'un bahsettiği Gedâî'yi onlar pek tanımıyor, hatırlamıyorlar.
Derunî Ahmet ise hâlâ Balat'ta kahvecilik eden ve bir zamanlar İstanbul'un en meşhur manicisi, koşmacısı, semaicisi olan Çarkçı Ethem'in ustası imiş. Bu adamın:
Düşme davaya
Girme araya
Silah çekmeye
Yıkıp gitmeye
Âhir kavgaya
O bedlerdeniz
Yakıp yıkmaya
Nöbetlerdeniz
diye yıldız usulünde okunan bir manzumesini genç semaiciler pek beğenir, yüksek tutar ve ondan türlü türlü anlaşılmaz manalar umarlarmış.
Yine birçok manici ve semaicilerin kendilerine büyük bir üstat bildiği Perişan Halil ise semai, koşma gibi şeylerde pek o kadar kamil bir üstat değilse de manide tam anlamıyla üstattır.
47
