hiç ardı arası kesilmiyor ve bütün bu curcuna arasında ut, kanun ve teften mürekkep üç kişilik gezgin bir incesaz takımı oracıkta piyasa Şşrkılarının en külüstürlerini çalıyordu.
Bu alacalı ve berbat şamata arasında yarım saat kadar beklediğim halde yolunu gözlediğim adam, nedense gelmemişti. Paydos zamanı bitip de Tapu dairesinde işleri olanlar yavaş yavaş oradan kalkmaya başlarken artık benim için de kalkmak zamanı gelmiş sayılırdı. Ancak, tam kalkmak için elimdeki kahve parasını mermer masanın kenarına vururken beklediğim adam da geldi. Merhabadan, bir iki hoşbeşten sonra,
— Aman -dedi-, pek yorgunum, müsaade et, bir nargile içeyim, kalkarız!
Bahçe şimdi bir hayli tenhalaşmış, gürültünün onda sekizi kesilmiş, gezgin saz takımı susup başka tarafa göç etmiş; gel gelelim, bunlara mukabil, şimdi de kulağımın dibinde bizim ahbabın nargile tokurtuları başlamıştı.
Oradan bir an önce kalkıp serin deniz kenarına ulaşmak için ben olduğum yerde can atıyordum; bizim ahbap ise şimdi gideceğimiz o deniz kenarını filan unutmuş, nargilenin verdiği keyifle oracıkta tatlı bir uyuşukluğa dalmıştı. Derken bir de baktım, arka taraftan kulağıma hafif hafif bir gıy gıydır geldi...
— Bu da nesi? -diye döndüm ve gördüm ki, saç sakala karışmış, suratsız, perişan berbat bir herif, kendisinden daha kırtipil kemanını çenesine dayamış, taksim etmeğe çabalıyor.
Nargile tiryakisi ahbaba,
