Zere çağırdın demin Etem'i, çingenece, «Gel sana tütün vereyim!» diye..
Biraz durdum, kadının yüzüne melul melul baktım. Sonra yanıbaşımızda bizi seyreden esmer oğlanı sağ koluma, sarıca saçlı kızı sol koluma alıp birer defa yanaklarından öptüm. Hapishaneden çıkarken arkadaşların toplamış olduğu ianeden artakalan son kuruşlar da onlara toslayıp kadının şaşkın bakışları önünde döndüm ve Çamlıca'nın üzerinden yeni doğmakta olan aya karşı:
«Rağduk kele kana beşe kana,
Oropa dana dana. Tospa dana dana!»
ninnisini söyleyerek alacakaranlıkta Edirnekapı'daki kale kovuklarına doğru yürüdüm!
Şimdi bana Emine'yi soracaksınız:
— Ya Emine ne olmuş, Emine nerede şimdi?
Emine, ben hapse girdikten sonra, birkaç defa Râna ile gelip beni yoklamış; fakat sonra gelmez ve görünmez olmuştu. Şimdi benim meskenim olan kale kovukları —ki Sulukule'nin arkasındadır— ben orada, sabah akşam Emine'nin kart sesini, yeni doğan üçüncü çocuğuna ninni söylerken duyuyorum ve Emine de dahil olduğu halde bütün Sulukuleliler beni şimdi menşur evliyaları Etem baba yerine: «İrfan baba!» diye çağırıyor ve Allah razı olsun arasıra da lütfen beni, mahut kemanım koltuğumda, peşlerine takıp kıvır zıvır fukara eğlentilerine götürüyor, avucuma beş on para sıkıştırıyorlar!...
