buna en çok teşvik eden Benli Lâtifti. Çünkü Benli Lâtif denilen ve bir zamanlar anası da kendi gibi hamamcı Benli Şaziment diye anılan ve yalnız bu âlemlerde değil; o zamanki karı âlemlerinin her türlüsünde kaşerlenmiş olan bu elli, elli beşlik herif, sözde Emine'nin arkadaşı Râna'yı seviyor gibi görünerek, onun on yedi yaşındaki körpecik kız oğlan kız arkadaşı olan Emine'ye saldırmak istiyor ve Emine'nin bende gönlü olduğunu görünce zaten kızdan, kendi hesabına, sadece süfli istifadesini koparmak isteyen o Feridun katırını bana musallat ederek beni aradan dehlemeğe çalışıyordu.
Neyse, olan oldu, biten bitti ve bizim gençlik ve bizim o saf, masum gençlikle birlikte bütün hayat da gümledi gitti.
Hapishaneden çıktıktan bir gün sonra, sonbahar sonlarının benden daha sararmış, benden daha perişan bir gününde sallana titreye, düşe kalka bizim Topçular'a kadar gitmiştim ve beni orada kimse tanıyamamıştı. Nasıl tanıyacaklardı? Ben buradan yirmi beş, yirmi altı yaşlarında levent gibi ve tertemiz bir genç irisi olarak ayrılmış, şimdi ise buraya perişan kılıklı, saç sakala karışmış, kir, pas içinde yaşlı ve bunak bir serseri gibi dönmüştüm.
Ben hapse girdikten bir yıl sonra, annem ölünce bizim ev de bir müddet, içinde cinler yatan metruk bir türbeye dönmüş... Sonra alacaklılar tarafından satılmış, yerine, hiç tanımadığım yepyeni
başka bir ev yapılmış... Bu yeni evin pencerelerine
