aldım; yazar bana ki geleceğim bu Hidrellezde İstanbul'a, orada bulacağım seni... Allah vere gelsin Hidrellez de, o dediğim küyde bizim sevgili de beraber yapalım seninle bir başka çeşit teferiz ki güresin nasıl olurmuş çingeneces mahabbet!
— Etem... Bu kadın mı, kız mı?
— Bırağ dedik ya onları, şinci karıştırma, sonra anlarsın ne mal olduğunu!
— Sen bunu Arabistan'da mı tanıdın?
— Nerede tanadım, tanadım, deşme şinci oraları, dedim sana ki sonra üğrenirsin o işleri?
Sanırsam artık benim Nazlı'dan, Gülizar'dan hiç bahsetmediğimi, her şeyden elimi, ayağımı çektiğimi anlayan Etem, resmini gösterdiği bu çok güzel kadınla beni yeniden oyalamak; bu suretle beni çingenelerden soğutmayıp onlara karşı yeniden büsbütün tutuşturmak istiyordu.
O gece, Etem'le Veliefendi'den arabayla dönerken Topkapı dışındaki kahvelerin birinde Benli Latif, Feridun, Tornavida Hasan nargile içiyorlardı. Biz onları gördük ama onlar bizi farkettiler mi, bilmem!
Zavallı zurnacı Şahin, zavallı kılarnetçi İnce Mehmet, zavallı kemancı Kör Andon, arasıra yoldan beni gördükçe ne candan âşinalık ediyor ve işin içyüzünü pek bilmedikleri için,
— Neye artık bizleri hiç arayıp sormuyorsunuz, ne yaptık, yoksa bilmeyerek bir kusur işledik, sizi gücendirdik mi? -diye serzenişlerde bulunuyorlar.
