Mavi salkım duvarda,
Bakracım yok, su var da!
Kesem fakirdir amma:
Yüreğim pek hovarda!
İzmarit pul pul olur,
Bana herkes kul olur!
Sana da lâyık ancak:
O şalvarlı dul olur!
Bahçede kayısı var!
Nazlı'nın dayısı var!
Ondan daha sevimli:
Etem'in ayısı var!
Kızın adı Kâmile,
Kim demiş ki hâmile?
Ben ne kadar yalvarsam:
Biliyorum nafile!
İşte canımın içi İrfan Beyciğim, senin için düzdüğüm yeni mâniler de bunlardır. Oku, oku da, ben burada hüngür hüngür ağlarken senin orada için açılsın!
Yüreğimin yağını erittiğin yetmedi mi artık? Kimden, neden çekiniyorsun ki, bana hiç gelmiyorsun? Eğerleyim sen gelmek istemiyorsan mektupla bana bir yer bildir, ben gelip seni orada dünya gözü ile göreyim!
Bugünlerde sizin eve bir gelmek ve ciciannenin ellerinden öpüp duasını almak istedim amma, peşimden kollayanım olduğu için oraya gelemiyorum. Ona sebep sen mektupla bana kimsenin bilemeyeceği bir yer bildir, ben gelip senin gül cemalini oracıkta
