Haniya bu şarkıyı sanki benim üstüme çıkarmışlar deseler caizdir.
Dün akşamlayın Râna abla beni kalantor bir kına gecesine götürmek için o kadar zorladı, o kadar zorladı da, gene gidemedim. Bunun üzerine Râna'cık kızdı:
— Akı -dedi-, deli olma, İrfan kaçmaz bir yere... Sen gel kına gecesine bu gece... Çok zengin bir hanımefendinin evine gideceğiz; orada mangiz, habe (yemek), piyiz (rakı), saçı (bahşiş) gırladır! diye beni kandırmaya çok uğraştı: gene yanaşmadım. Hem yalnız bu mu ya, seni görmiyeliden beri daha böyle siparisi (ücreti) bolnice kerizleri tekmeledim!
Yazık değil mi bana, İrfan Beyciğim yazık değil mi senin Çakır Emine'ciğine? Darılma, gücenme ama senin yüzünden benim gençliğim güme gidiyor; güzelliğim vakitsiz cızdan ediyor; sen yanımdan zamkinos ettin edeli ben hep günlerimi hasbi geçiriyorum... Zatınız ise, kim bilir o pasaklı göçebe harmancılarla nasıl har vurup harman savuruyorsunuz! Nasıl sana şimdi bir:
«Harman başına kurdun çergeyi»
türküsünü söyliyeyim mi? Yağma yok. söyliyeyim de o aygın baygın meleme Nazlı ile yılan gözlü Gülizar, gönül eğlendirsinler öyle mi? Yağma yok civanım, yağma yok! Bu türküleri sana onlar söylesinler: o Gâvur Etem denilen kapkaç oğlu kopuk herif te alsın ayısını yedeğine, bol bol eğlendirsin seni!
Sana bizim gibi nazik, nazenin dilberler yaramaz; biz anladık biz, sana öyle dangıl dungul şalvarlılar yarar!
