Bu da bittikten sonra arkadaş, kösele suratlı, sırım gibi adama döndü:
—Bak -dedi-, iki günün içinde nasıl alıştılar, becerdiler şoparlar? Sen bir de diyorsun ki bizimkilerde bu iş yavandır. Bu işi daha çok Sulukulelilerle, Ayvansaraylılar yapar. O ise ki sizinkiler de biraz talim ve terbiye görecek olurlarsa onlardan hiç de aşağı kalmayacaklar...
— Orası öyle amma... kim uğraşacak bunlarla... Te görüyorsun bunları; zanaatları, işleri, güçleri hepten başka. Bunların kimi, te gördüğün gibi sepetçi, kimi demirci, kimi diyirmen, tarak tamiratçısı, kimi orakçı, kimi harmancı, kimi falcı, kimi de ayıcı, maymuncu, şebekçi, kuklacı... Amma yine ayıcılarla maymuncuların, şebekçilerin, kuklacıların çoğu da romdur.
— Rum mudur?
— Biz hep Rumuz yal! İlle velâkin onlar Hıristiyandır biz elhamdülillâh müslümanız!...
— Hep Rumuz dedin ya?...
— Yani ya efendim, sizin anlıyacağınız, bizim bütün çingenelerin adı Romdur; Ne yana gitseniz, çingenelerin hepciğine birden Rom denir... Çingene adı sonradan uydurmadır... Hani ya kendi aramızda biz öyle biliriz...
— Ya todi ne demek?...
— Todi de çingene demek ya... Amma sanırım o da yine sonradan konmadır. Bizim aslımız Romdur. Ve ki konuştuğumuz bile de Romca'dır.
— Sulukuleliler filân da öyle midir?
— Yok be beyağacığım, onlar büsbütün başkadır, bakarsan aslına onlar da bizdendir. İlle velâkin
