da kadınlı, erkekli, tam on bir kişi olarak Sulukule'den geldiler. Loncalılardan hiç bir çalgıcı bu alayın önünde çalmayacak, onlar, hamamda, kendi aralarında çalıp söyleyeceklermiş...
İşte alay toplandı, Sulukule'den para ile getirtilmiş olan on bir kişilik çalgı, hanende ve çengi takımı bu, yüz, yüz elli kişilik alayın önüne geçti. Çalgıcıların arkasına, önde iki tarafın kaynanaları, arkada çok süslü gelin ve gelinin yanında görümceler, baldızlar, teyzeler, halalar, yengeler, daha arkada da bütün davetliler olduğu halde alay, çalgı ile hareket etti. Artık hayhaylar, hoyhoylar, maşallahlar, inşallahlar, ala alaheylerden, Lonca sokakları gümbür gümbür ötüyor. Lonca'dan Yatağan mahallesine ve oradan Eğrikapı'ya doğru bükülen daracık sokaklar binlerce seyirci ile dolu. Arabacılar hamamının önünden geçen caddenin iki tarafındaki evlerin pencerelerinden, alayın üzerine çiçekler, lâvantalar, kolonyalar serpiliyor; eller çırpılıyor. Biz, Reha Beyle birlikte oranın en kibar kahvesinin önündeki peykelerin üstüne çıkmış, bu hamam alayını seyrederken, yarın gece güvey girecek olan çok yakışıklı ve esmer güzeli delikanlı yanımıza gelip,
— Öpeyim bey baba -diye Reha Beyin ellerini öpüyor ve bana yerden kandilli bir temenna ederek elimi sıkıyor.
Zurnası koltuğunda olarak karşı kahvenin peykesine bağdaş kurmuş olan ihtiyar zurnacı Şişko Ahmet ağa ağlayarak güveyin yaşlı babasına bir şeyler anlatıyor.
