Sabahleyin erkenden Cibali Yenikapısından bütün ihvan ve bütün çalgıcılar, hanendeler, çengiler cümbür cemaat koskoca bir pazar kayığı ile hareket ettik; içimizde Sultanhamamlı meşhur köçek Şevki ile ağabeysi Paskal Muharrem de vardı.
Amanın dostlar, bu köçek Şevki ile ağabeysi Paskal Muharrem öyle insanlar ki, ölüyü bile gülmekden katıltıyorlar. Hele Muharrem, görseniz o gün, denizin üstünde ve Kağıthane'de neler, ne paskallıklar yapmadı? Kayığımız daha iskeleden kalkarken o, koca kayığın kıçına kuruldu. Ama, ne kıyafetle kuruldu, biliyor musunuz ? Arkasında sapsarı bir ferace, başında koskoca pembe bir hotoz, hotozun üzerine asılmış bir eski pabuçla bir baş sarmısak, bir boncuk... Ayaklarında pembe çedik pabuçlar... Gözünde mavi gözlük... Bir elinde yeşil şemsiye, ötekinde alacalı bir yelpaze... Çenesi de o kadar kuvvetli ki kayığın kıçında o hali ile hiç durmadan boyuna kadın taklidi yapıyor; boyuna gelin - kaynana kavgası ediyor; boyuna isterik kadınların ağzı ve tavrı ile sevgiliye ilânı aşk mektupları okuyor ve boyuna sağa sola türlü kahkahalar savurarak hem bizi, hem de denizin üzerinde etrafımızı saran bütün kayık ve sandaldakileri gülmekten kırıp geçiriyordu...
Arada bir Muharrem, numaralarına fasıla verdikçe, kadın okuyucularla birlikte incesaz başlıyor; o da susunca, klarnetçi Mehmet ve meşhur zurnacı Hüseyin'le birlikte çiftenağracı Kahraman ahenge koyuluyor; o zaman Sultanhamamlı köçek Bodur Şevki ile Sulukuleli çengi Râna karşılıklı göbek atmaya başlıyorlardı.
O gün Kâğıthane'de geçirdiğimiz, sabahki deniz
