Anlaşılan, vakti hali de yerinde olmalı ki gece yarılarına kadar mükemmel bir incesaz takımı ile yiyip içip dört başı bayındır eğlendiğimiz halde hesap görürken bana on para verdirtmedi...
Reha Bey ile önümüzdeki perşembe akşamı yine aynı yerde buluşacağız... Lâkin evvelsi geceki incesaz da hiç yabana atılır şey değildi... Fakat ne yapayım ki alaturkanın bu külüstür piyasa havaları bana pek o kadar sarmadığı için saz ne kadar güzel olursa olsun, yine beni sıkıyor. Sıkıyor ama, galiba bu gidişle günün birinde ben de onlara alışacağım...
Çünkü her gittiğim yerde belki bir şeyler bulur, kemanla onu geçer, sonra notaya alırım diye kemanımı da birlikte götürdüğüm için buluştuğumuz ihvanlar arasıra kemanla bana da yalan yanlış bir iki taksim ettiriyor ve beni boyuna alaturkacılığa teşvik ediyorlar.
Yenikapılı Reha Bey vaat etti; ilk fırsatta bana Sulukule'de, Ayvansaray'da çok parlak birer yerli düğünü ile onların mektebe başlanma alaylarını ve yine buralarda yapılacak merasimli ve teşrifatlı büyük bir hususi kavgalarını seyrettirecek... Fakat bakıyorum, İstanbul'un çalgıcı Çiganları Reha Beyi pek seviyor; ona son derece saygı ve bağlılık gösteriyorlar. Reha Bey de onlara çok sevgi gösteriyor ve çok ikramlarda bulunuyor.
Sonra, Reha Beyle benim de dostluğum gittikçe artıyor. Hatta öyle ki, şimdi arasıra Etem'i
