verin bize birer cigara da şinci tüttürelim keyifli keyifli karşınızda...
Ben, tirşe gözlü kıza cıgarayı uzatırken baktım, kocakarı koynundan fal çıkınını çıkardı, yüzü peçeli duran Nazlı'ya sokuldu:
— Ha bakayım kokorozlu bir falınıza küçük hanım!
Nazlı yine dirseğiyle beni dürttü. Ben,
— Bak bakalım, ne çıkacak?
— Te atın niyetinizi çıkının içine!
Nazlı, koynundan çıkardığı bozuk paralardan birkaçını çıkının içine attı... Ve kocakarı sordu:
— İsminiz nedir bakayım, benim güzel civanım?
Şimdi Nazlı şaşırıp da Nazlı diyecek diye ödüm patlarken o, hiç istifini bozmadan,
— Rabiye!... -dedi. — Hay yaşayasın güzel adınla benim kurabiye Hanımcığım!
— Kurabiye değil be, Rabiye, Rabiye!
— Ha Rabiye, ha kurabiye... Zere o da tatlı, bu da tatlı... Gel gelelim, benim adı güzel, kendi güzel Rabiye hanımcığım! Sen, tok gözlü, doğru sözlü, güzel yüzlü bir hanımsın! Yüreğin temizdir, vücudun semizdir! Dilin tatlıdır, fakire fıkaraya merhametin iki katlıdır! Yalan bilmezsin, dolan bilmezsin! Büyükle büyüksün, çocukla çocuksun... İlle velâkin sen çok kıymatlı bir boncuksun! Bu genç yaşında başından çok dertler geçmiş, çok hasretlikler çekmişsin! Şinci yüreciğin ermiştir birazacık rahata! Yakında da inşallah bineceksin kır ata!
— Kır at da nesi?
