Nağme-i Seher/am uyaklı sitâyiş
'Iydın ola mes'ûd ayâ âsaf-ı ekrem
Hak misl-i kesîriyle ede zâtını hurrem
Ol mesned-i ikbâl ü sa'âdette mekîn tâ
Yüzler süre hâk-i kadem-i lütfuna âlem
Sensin o kerem-perver-i efham ki sezâdır
Rû-mâl olarak pâyına fahr eylese âdem
Çün eyledim evsâfına bu vechile cür'et
İhlâsımı te'mîn edeyim cümleden akdem
Muhtâc ede Mevlâ beni nâ-merde sözümde
Ger şâ'ibe-i süm'adan âzâde degilsem
Ey server-i âlem sen o memdûh-ı cihânsın
Yoktur sana mânend şu asır içre Hak a'lem
Esnâf-ı kemâlât ü hüner sana musahhar
Eltâf ü inâyât ü kerem saña müsellem
Feyz-i nazar-ı âtıfetin fark-ı enâma
Zerrâta ziyâ-güsteri-i neyyir-i a'zam
Mişvâr-ı güzîniñle edeb meclisi ma'mûr
Etvâr-ı metîninle riyâset yeri muhkem
Sensin o hakîm-i hüküm-ârâ ki nazarda
Risto vü felâtûn sana nisbetle kalır kem
Fikriñ nice bin mes'ele-i hikmete vâkıf
Re'yin heme esrâr-ı ulûhiyyete mahrem
Ahlâkını evsâfıñı hakkıyla bilenler
Da'vâ eder oldıgıñı bir feyz-i mücessem
Sıddîk yahud hayder-i kerrâr denilse
Çok mu sana bu hulk ile ey zât-ı mufahham
İ'câz-ı rakamdır kalem-i hurde-nigârıñ
Bu da'viye işte (telemak) şâhid-i a'zam
Hakkâ o yegâne eser-i mu'ciz-edâdır
Evkat-ı neşât u kederimde baña hem-dem
Münkir degilim ni'met ü ihsânıña hâşâ
Takdîr ü teşekkürdür işim anlara hem dem
İhsân dedigim himmet ü feyz-i nazarındır
Hem-kadr olamaz ona ne dînâr u ne dirhem
Geh kahr gehî lutf ederek terbiye kıldı
Fethetti bana merhametiñ meslek-i eslem
Fî'l-vâki' eger bir kulu ıslâh ise maksad
Kahr içre ona gâh nüvâziş dahi elzem
Bezl itdigiñ ihsân u atâyı baña böyle
Evlâdına etmez peder-i eşfak u erham
Evsâfıña efzâline yok hadd ü nihâyet
Âgâz-ı du'â eylese ma'kuldür *Ekrem*
Tâ kim ola a'yâd biri birine peyrev
Tâ kim ede zi'l-hicceyi ta'kîb muharrem
Sıhhatle sa'âdetle Hudâ eyleye zâtın
Ser-mesned-i ikbâle su'ûd-âver-i makdem
Kalbinde olup cilveger ebkâr-ı meserret
Hiç görmeye âyîne-i tab'ın suver-i gam