İçeriğe atla

Nağme-i Seher/am uyaklı sitâyiş

Vikikaynak, özgür kütüphane
Sitâyiş[1]

'Iydın ola mes'ûd ayâ âsaf-ı ekrem
Hak misl-i kesîriyle ede zâtını hurrem

Ol mesned-i ikbâl ü sa'âdette mekîn tâ
Yüzler süre hâk-i kadem-i lütfuna âlem

Sensin o kerem-perver-i efham ki sezâdır
Rû-mâl olarak pâyına fahr eylese âdem

Çün eyledim evsâfına bu vechile cür'et
İhlâsımı te'mîn edeyim cümleden akdem

Muhtâc ede Mevlâ beni nâ-merde sözümde
Ger şâ'ibe-i süm'adan âzâde degilsem

Ey server-i âlem sen o memdûh-ı cihânsın
Yoktur sana mânend şu asır içre Hak a'lem

Esnâf-ı kemâlât ü hüner sana musahhar
Eltâf ü inâyât ü kerem saña müsellem

Feyz-i nazar-ı âtıfetin fark-ı enâma
Zerrâta ziyâ-güsteri-i neyyir-i a'zam

Mişvâr-ı güzîniñle edeb meclisi ma'mûr
Etvâr-ı metîninle riyâset yeri muhkem

Sensin o hakîm-i hüküm-ârâ ki nazarda
Risto vü felâtûn sana nisbetle kalır kem

Fikriñ nice bin mes'ele-i hikmete vâkıf
Re'yin heme esrâr-ı ulûhiyyete mahrem

Ahlâkını evsâfıñı hakkıyla bilenler
Da'vâ eder oldıgıñı bir feyz-i mücessem

Sıddîk yahud hayder-i kerrâr denilse
Çok mu sana bu hulk ile ey zât-ı mufahham

İ'câz-ı rakamdır kalem-i hurde-nigârıñ
Bu da'viye işte (telemak) şâhid-i a'zam

Hakkâ o yegâne eser-i mu'ciz-edâdır
Evkat-ı neşât u kederimde baña hem-dem

Münkir degilim ni'met ü ihsânıña hâşâ
Takdîr ü teşekkürdür işim anlara hem dem

İhsân dedigim himmet ü feyz-i nazarındır
Hem-kadr olamaz ona ne dînâr u ne dirhem

Geh kahr gehî lutf ederek terbiye kıldı
Fethetti bana merhametiñ meslek-i eslem

Fî'l-vâki' eger bir kulu ıslâh ise maksad
Kahr içre ona gâh nüvâziş dahi elzem

Bezl itdigiñ ihsân u atâyı baña böyle
Evlâdına etmez peder-i eşfak u erham

Evsâfıña efzâline yok hadd ü nihâyet
Âgâz-ı du'â eylese ma'kuldür *Ekrem*

Tâ kim ola a'yâd biri birine peyrev
Tâ kim ede zi'l-hicceyi ta'kîb muharrem

Sıhhatle sa'âdetle Hudâ eyleye zâtın
Ser-mesned-i ikbâle su'ûd-âver-i makdem

Kalbinde olup cilveger ebkâr-ı meserret
Hiç görmeye âyîne-i tab'ın suver-i gam