Menâkıb-ı Hicrân (Musavver, 183)
Menâkıb-ı Hicrân
Bugün, çocukluğumun hep hayâl-i ferdâsı
Bir ihtizaz-ı hazîn
İle ruhumda bak tanin-endâz
Oluyor.
Evde bir gün yalnız
Otururken seninle yan yana biz
Bana, meshuf u mübtelâ-yı niyâz,
Hani bir şey dedindi naz ederek
Ey güzel sözlü melek!
O hoş neşâid-i aşkın, bugün, zıyâ’ını ah!
Ben de bilmem ki, neden
Düşünüp böyle inledim her gâh..
Fakat; bu gün heyhat!
O bâkir aşkımızınRiyah-ı tannâzı; bu pür-mesarr, memnun
Geçen dakikaların leyl-i füsûnunu; hep
Beyaz köpüklü bulutlarla kendine meftun
Ediyor!.
Cenab