Mürg-ı Siyâh

Vikikaynak, özgür kütüphane
Mürg-ı siyâh

Misâl-i mâder-i mâtemzede bir mürg-ı sevda renk,
Tevâli-i fusule ragmen eylerdi figân her dem;
Anın olmışdı minkâr-ı siyehreng ile tev'em
Yürekler parçalar suretde pürtesir bir ahenk!

Anın âfakını tahdid iderdi bir şeb-i matem
Ona olmışdı matemhâne en serd ü haşin bir seng;
Anı beslerdi ol seng-i ihata eyleyen bir jeng;
Anı medhûş iderdi her gice bir katrecik şebnem!

Dilerde gâh u bigâh uçmak ama bir yed-i mechul
Anı iskat iderdi hâke bir cism-i girân âsâ;
Düşer, aglardı ol mürg-ı şikeste şehper ü ma'lûl!

Didim ol bî-nasibe bir gice: Nâmın nedir âyâ?»
Didi: «Nâmım benim ey bîhaber, - kalb-i mükedder-dir;
Bana âlâm-ı cansuzumla mahv olmak mukadderdir!»