Likâ-yı Hazân

Zemîn dü çeşmi yaşarmış kadın gibi mugber
Semâ dudagını bükmüş çocuk gibi mahzûn
Bütün cihân sarışın bir melâhate makrûn
İdi; bu hüsn-i tabiat verirdi kalbe keder
Sirişk-i ye'sini yaprak gibi dökerdi gusûn
Zemîne ferş iderek bir setîre-i asfer
Semâya bahşederek hastalıklı bir peyker
Ufukta yatmış idi bir hayâl-i girye-nümûn!
Dökerdi sisler içinde güneş şikâyetler
Tazallüm eyler idi gökte sarsar-ı nâlân
Zemînde berg-i hazân titriyordu pür heyecân!

Bakıp terahhum ile rûy-ı arz-ı pür jenge
Soluk dudagı, soluk gözleriyle bir duhter
Verirdi tesliye berg-i hazân-ı bîrenge

Cenab Şehabeddin