Leylâ vü Mecnûn/2001-2100

Vikikaynak, özgür kütüphane

2001 Cefâ-yı çerh-i kec-reftâr elinden var min derdüm
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem

2002 Gehî şevk-i visâl ü geh belâ-yı hecr ile zârem
Özüm hem bilmezem derdüm nedür men niçe bîmârem
2003 Gam-ı aşk içre min dermân yoh derde giriftârem
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem

2004 Cüdâ senden belâ vü derd-i hicrân ile dutdum hû
Kılur her dem mana bî-dâd derd ayru belâ ayru
2005 Belâ vü derde düşdüm rûzgârum beyle hâlüm bu

Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem
2006 Tabîb-i akla çoh izhâr kıldum derd-i pinhânı
Men-i bîmâra kat‘â olmadı bir sıhhat imkânı
2007 Ezelden var min derdüm yohdur hîç dermânı
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem

2008 Fuzûlî her zaman bir ta‘n ile bağrum kılursen kan
Aceb bilmez misen aşkdan geçmek değül âsân
2009 Bilürsen düşmişem bir derde kim yohdur ana dermân
Bu yetmez mi ki bir derd arturursen derdüme sen hem

Tamâmî-i sühan

2010 Yazıldı çü nâmeye gam-ı dil
Zeyde dedi ey hakîm-i kâmil

2011 Ta‘vîzün ile hoş oldı hâlüm
Zâil oluben gam ü melâlüm

2012 Hattun mana nüsha-i şifâdur
Ta‘vîzün eser kılur duâdur

2013 Her gün gel yaz beyle ta‘vîz
Tâ sıhhate bulmak ola ümmîz

2014 Bir yazılu nüsha var mende
Bi’llâh bile al anı gedende

2015 Gerçi bilürem anı ki hatdur
Bilmen ki sahîh ya galatdur

2016 Ağlâtına ver kemâl-i îzâh
Ger var ise sehvi eyle ıslâh

2017 Takrîb ile verdi Zeyde mektûb
Beyle gerek ehl-i akla üslûp

2018 Mecnûna çü nâme oldı vâsıl
Dür gördi akîkine mukâbil

2019 Mefhûmdan etdi kesb-i maksûd
Leylî tarafından oldı hoşnûd

Bu Mecnûnı atâsı sahrâda bulduğıdur
ve
Nasîhatle ıslâhından âciz olduğıdur

2020 Tahrîr kılanda ehl-i inşâ
Beyle bu misâle çekdi tuğrâ

2021 Kim gussa-i dehr mübtelâsı
Mecnûn-ı şikestenün atası

2022 Kalmışdı melâlet içre dün gün
Ne güni gün idi ne düni dün

2023 Getmişdi elinden ihtiyârı
Gündüz sabrı gece karârı

2024 Kılmazdı tereddüdinde taksîr
Bulmazdı bu derde hîç tedbîr

2025 Bir gün anı etdiler haberdâr
K’ey pîr-i şikeste-i dil-efgâr

2026 Dün Leylî atası ol siyeh-dil
Ol mün‘im-i sifle pîr-i câhil

2027 Ser-hayli yanında dâd ederdi
Mecnûn-ı hazîni yâd ederdi

2028 Kim bu delü hükme olmayıp râm
Halka bizi eyler oldı bed-nâm

2029 Peyveste yeter bize belâsı
Nevfel gazabından et kıyâsı

2030 Çün mahz-ı şer oldı zât-ı ef‘î
Vâcib görinür müdâm def‘i

2031 Her niçe ki tende cânı vardur
Nâmûsumuza ziyânı vardur

2032 Nâmûs bizüm değül senündür
Def‘ eyleye gör ki düşmenündür

2033 Çünkim zararında gördiler nef‘
Azm eylediler ki edeler def‘

2034 Yâdun değül eyle oğlunı yâd
Kıl çâre ki düşmen olmaya şâd

2035 Ol pîr düşüp min ıztırâba
Nâ-çâr özin verüp azâba

2036 Sahrâlara dutdı seyl tek rû
Cehd ile yöğürdi gezdi her sû

2037 Menzil menzil sirişki kanın
Rehber kılup istedi nişânın

2038 Çün geceye gündüz oldı tağyîr
Oldı gece zulmeti cihân-gîr

2039 Ref‘ oldı alâme-i menâzil
Ol pîre tereddüd oldı müşkil

2040 Ser-geşte gezerken isteyüp râh
Bir şu‘le ana görindi nâgâh

2041 Ol pîrün olup delîl-i râhı
Rûz etdi ol od şeb-i siyâhı

2042 Sandı odı yanduran Arâbdur
Hayl ü haşem ol oda sebebdür

2043 Pervâne kimi yüz urdı nâra
Çün yetdi ve eyledi nezâre

2044 Gördi ki bu şu‘le bir nefesdür
Ne şu‘le-i cirm-i hâr ü hasdür

2045 Mecnûndur bu ki âh-ı ser-keş
Çekmiş urmış cihâna âteş

2046 Kat‘-ı nazar eylemiş cihândan
Geçmiş ser ü çeşm ü cism ü cândan

2047 Ne mülk ne mâl cüst ü cûsı
Ne ata ne ana ârzûsı

2048 Getmiş yele berg-i i‘tibârı
Ol kalmış ü merg intizârı

2049 Ol pîr çü gördi oğlı hâlin
Tökdi ruh-i zerde eşk-i âlin

2050 Yanında oturdı zâr ü gam-nâk
El urdı ki çehresin ede pâk

2051 Ol şîfte açdı çeşm-i pür-nem
Kimsen dedi ey menümle hem-dem

2052 Ger elçi isen yetür peyâmun
Ver müjdesin ol meh-i tamâmun

2053 V’er yolcu isen oturma gâfil
Azm eyle gözet bir özge menzil

2054 Ol pîr tazarru‘ etdi âğâz
K’ey nakd-i hayâta kîse-perdâz

2055 Men dürcem ü sen dür-i şeb-efrûz
Ya‘nî atanem men-i seyeh-rûz

2056 Ey hâsıl-ı mezra‘-ı vücûdum
V’ey ömr ticâretinde sûdum

2057 Ey cevher-i cânumun behâsı
V’ey dîde-i bahtumun ziyâsı

2058 Derdüm olasen menüm penâhum
Fahrum şerefüm ümîd-gâhum

2059 Menden bu serîr olanda hâlî
Sen olasen ehl-i mülke vâlî

2060 Halk ede seni görende yâdum
Bâkî senün ile ola adum

2061 Ger tıflığunda mest bî-bâk
Sahrâya düşüp yahan kılup çâk

2062 Oldun reh-i aşk içinde meşhûr
Ma‘zûr idün ol zamanda ma‘zûr

2063 Her vaktdedür bir emr gâlib
Her ahddedür bir iş münâsib

2064 Nev-reslere aşk bir hünerdür
Ser-hadd-i kemâle râh-berdür

2065 Hâlâ ki makâm-ı akl buldun
Tahsîl-i kemâle kâbil oldun

2066 Senden ne revâ bu mâcerâlar
Sermâye-i ayb olan sadâlar

2067 Ger gâfil idün ol imdi âkil
Sahrâlara düşme gezme gâfil

2068 Vahşîler ile nedür bu birliğ
İnsân ile hoş değül mi dirliğ

2069 Gör vahş ile vahş tayr ile tayr
Hem-cins ile hoşdur eylemek seyr

2070 Rahm et men-i zâr ü nâ-murâda
Koyma bu meşakkat ü belâda

2071 Kâfûr veş oldı müşg-i nâbum
Bu subhda sensen âftâbum

2072 Olmak elifüm karîne-i dâl
Meylüm sana olmağınadur dâl

2073 Devrân sitemiyle câna yetdüm
Men özge diyâr azmin etdüm

2074 Gel tapşurayum sana makâmum
Zabt eyle bisât-ı ihtirâmum

2075 Ne sûd hemîşe mestliğden
Ne fâide büt-perestliğden

2076 Ey mest kemâl-i hiddetünden
Yohdur haberün kabâhatünden

2077 Ol lahza ki hûşyâr olursen
Elbette ki şerm-sâr olursen

2078 Ey bütkedeler sanem-peresti
Çün ref‘ ola bu hicâb-ı mestî

2079 Mezmûm olup etdüğüm bu hâlet
Elbette sana verür hacâlet

2080 Bir dilbere ver gönül ki dâim
Bünyâd-ı sebâtı ola kâim

2081 Ger olsa yolında bu cihân hâk
Dâmânı ola gubârdan pâk

2082 Sen saydı olan huceste şehbâz
Her lahza kılur bir elde pervâz

2083 Geh Nevfeledür mutî‘-i fermân
Geh İbni Selâma mûnis-i cân

2084 Sen beyle belâlara giriftâr
Ol eyle çerâğ-ı bezm-i ağyâr

2085 Şerm eyle bu aşk-bâzlığdan
Bî-fâide cân-güdâzlığdan

2086 Yohdur çü bekâsı rûzgârun
Farz eyle ki oldı yâr yârun

2087 Vasl etme anunla kim bilürsen
Bir gün olur ondan ayrılursen

2088 Terk eyle bu herze herze seyri
Yâd eyle İlâhı anma gayri

2089 Kim nefse meâd ü merca‘ oldur
Kat‘ et ana söz ki makta‘ oldur

2090 Hak sun‘ına dehr kâr-gehdür
Munda amel etmemek günehdür

2091 Her kime gerek gelen mahalde
Bu kâr-geh içre bir amelde

2092 Her kim ne amel kılursa bünyâd
Müzdini verür amelce Üstâd

2093 Ey kâr-geh-i cihâna dâhil
Sen hem amel eyle olma kâhil

2094 Vakt oldı sefer kılam cihândan
Âvâre olam bu hâk-dândan

2095 Vakt oldı verem fenâya tahtum
Kadr ile çekem bekâya rahtum

2096 Gel yanuma eyle fikr hâlüm
Bîgâneye verme mülk ü mâlüm

2097 Çoh genc yığınca çekmişem renc
Koyma ki nasîb-i gayr ola genc

2098 Aşkun bilürem ki beyle kalmaz
Dâim seni gam bu hâle salmaz

2099 Bahtun uyananda bu yuhudan
Hırsun yorulanda cüst ü cûdan

2100 Korhum bu ki özge ola hâlüm
Dünyâda ne men kalam ne mâlüm