Leylâ vü Mecnûn/1801-1900
1801 Gör cân ü tenümde ıztırâbum
Sor hâl-i dilüm eşit cevâbum
1802 Men mektebe getdüğüm zamânlar
Hıfz-ı sebak etdüğüm zamânlar
1803 Bir şahs mana görindi nâgâh
Oldum perî olduğından âgâh
1804 Cinnîler içinde ol perî-zâd
Ülfet menüm ile kıldı bünyâd
1805 Her lahza durur mana berâber
Der kim benî Âdem etme hem-ser
1806 Yohsa kılurem deminde fânî
Bir darb ile hem seni hem anı
1807 Çok mekr kılındı oldı tedbîr
Boynumdan alınmadı bu zencîr
1808 Def‘ olmadı bu beliyye hergiz
Hem ata hem ana oldı âciz
1809 Çün bulmadı kimse çâre-i kâr
Menden ata ana oldı bîzâr
1810 Şeydâlığum oldı âleme fâş
Nefret kılur oldı yâr u yoldaş
1811 Sen hem ki bizüm diyâra yetdün
Elbette bu kıssanı eşitdün
1812 Hâlâ ki senünle düşdi bâzâr
Oldun dür-i akdüme hırîdar
1813 Karşumda hem ol perî durupdur
Gayret kılıcına el urupdur
1814 Terk et ki bu vasl bîm-i cândur
Hem özüne hem mana ziyândır
1815 Bir niçe zaman tahammül eyle
Dermân iste tevekkül eyle
1816 Ola ki müyesser ola maksûd
Senden açıla bu bâb-ı mesdûd
1817 Kat‘ ola zebân-ı ta‘n-ı düşmen
Hem sen yetesen murâda hem men
1818 Ol sâde-zamîr ona inandı
Cinnî haberin sahîh sandı
1819 Vehm etdi ki olsa yâra vâsıl
Noksân ola ömr ü câha hâsıl
1820 Cânâne yolında ömr ü câhı
Ol nâkısun oldı sedd-i râhı
1821 Bir resm-i kadîmdür cihânda
Sûd isteyen istemek ziyân da
1822 Cânân dileyen cefâya dözmek
Genc isteyen ejdehâya dözmek
1823 Aşk ehli mahabbet etse izhâr
Evvel anı imtihân eder yâr
1824 Ger görse anun cefâya sabrın
Kesrinün eder tamâm cebrin
1825 V’er görmese cevre ihtimâlin
Salmaz ana sâye-i visâlin
1826 Çün İbni Selâma bîm-i noksân
Ol vaslda rûzî etdi hicrân
1827 Meyl etmedi mutlak ol nigâra
Hergiz ana kılmadı nezâre
1828 Tedbîr-i ilâca durdı kâim
Derdine devâ sorardı dâim
1829 Her handa görürdü ehl-i teshîr
Dîvânesine dilerdi zencîr
Bu Zeyd-i vefâ-dârun Mecnûna haber getürdüğidür
ve
İbn-i Selâm ile Leylînün peyvendi müjdesinin yetürdüğidür
1830 Sâhib-haber-i efsâne-perdâz
Bu tarz ile kıldı kıssa âğâz
1831 Kim var idi bir nedîm-i nâdir
Zeyd adlu vefâ-yı ahde kâdir
1832 Meşhûr idi fazlı vü kemâli
Ma‘rûf idi hüsni vü cemâli
1833 Olmışdı esîr bir nigâra
Büt zîblü Zeynep adlu yâra
1834 Çekmişdi mahabbetün cefâsın
Görmişdi melâmetün belâsın
1835 Ol âşık-ı müst-mend ü mahzûn
Eylerdi hemîşe meyl-i Mecnûn
1836 Söylerdi ana kemâl-i aşkın
Üstâdına gösterürdi meşkın
1837 Leylî ere getdüğinden ol zâr
Tahkîk ile oldı çün haberdâr
1838 Mecnûna özin yetürdi fi’l-hâl
Reng-i ruh-i zerdi eşkden âl
1839 Dolmış gözi peykeri bozılmış
Nutkında tekellümi dutılmış
1840 Mecnûn dedi ey vefâlu yârum
Gam merhalesinde gam-güsârum
1841 Âdetçe görinmez ihtilâtun
Her günkiye benzemez neşâtun
1842 N’oldı sana beyle zâr olupsen
Bî-tâkat ü bî-karâr olupsen
1843 Akrebde idi meğer bugün mâh
K’etdün bu yana azîmet-i râh
1844 Handan bu küdûret oldı hâsıl
N’oldı sebeb-i melâmet-i dil
1845 Zeyd ol has-i huşke urdı âteş
Sûz ile dedi ki ey belâ-keş
1846 Dün ahter-i bahtun oldı tîre
Devrân sitem etdi sen fakîre
1847 Yâr İbni Selâma rûzî oldı
Rûzî sana derd ü sûzî oldı
1848 Yâr özgeye oldı şem‘-i mahfil
Kaldı sana tâb-ı âteş-i dil
1849 Ağyâr ile yâr oldı Leylî
Var imdi sen andan ol tesellî
1850 Zâyi‘ senün ol figân ü âhun
Sûz-i şeb ü âh-ı subh-gâhun
1851 Mecnûn ki haberden oldı âgâh
Gerdûna yetürdi şu‘le-i âh
1852 Vahşîler içinde ol giriftâr
Bir derd ile kıldı nâle-i zâr
1853 K’efgâna getürdi mâr ü mûrı
Ağlatdı vuhûşı vü tuyûrı
1854 Hâme kimi yaş töküp demâdem
Nâme kimi kâmetini kılup ham
1855 Yazdı aluben eline hâme
Dildârına bir itâb-nâme
Bu Mecnûnun Leylîye nâme-i itâb-âmîzidür
ve
Peygâm-ı şikâyet-engîzidür
1856 Dibâce-i nâme nâm-ı Ma‘bûd
Kayyûm ü Kadîm ü Hayy ü Mevcûd
1857 Ol perde-keş-i hicâb-ı esrâr
Kim âlemi yohdan eyledi var
1858 Gün gözgüsin eyleyen mücellâ
Dün turrasın eyleyen mutarrâ
1859 Çün bir niçe hamd tohmın ekdi
Derd-i dilini beyâna çekdi
1860 Kim bu mütehammil-i belâdan
Ser-geşte vü zâr ü mübtelâdan
1861 Bir nâme ki mahz-ı derd ü gamdur
İzhâr-ı şikâyet-i sitemdür
1862 Ol dilbere kim vefâsı yohdur
Âşıklarına cefâsı çohdur
1863 Ey ahde vefâsı olmayan yâr
Ağyâruma gül olan mana hâr
1864 N’oldı sana nakz-ı ahd kıldun
Sındurmağa ahdi cehd kıldun
1865 Tenhâlığa mı getürmedün tâb
Kim eyledün ârzû-yı hem-hâb
1866 Târ oldı mı olduğun nişîmen
Kim eyledün anda şem‘ rûşen
1867 İncitdi mi derd-i dil mizâcun
Kim oldı tabîbe ihtiyâcun
1868 Pejmürde mi oldı serv-i dil-cû
Kim cehd ile vermek istedün su
1869 Bed-hâh mı etdi kasd-ı gül-zâr
Kim beyle urıldı rahneye hâr
1870 Ne bîm ile hıfz-ı gevher etdün
Kim beste-i akd-i şevher etdün
1871 Mûcib ne idi meni unutdun
Terküm kılup özge yâr dutdun
1872 Her lahza olup güvâh-ı hâlüm
Hâk-i derüne sirişk-i âlüm
1873 Mutlak güzer eylemez mi oldı
Menden haber eylemez mi oldı
1874 Âyâ ne idi bu bî-vefâlığ
Bigâneler ile âşinâlığ
1875 Çekdün yeni yârunı kenâra
Ruhsat mıdur imdi eski yâra
1876 Menden idi mihmet ü melâlün
Hoş oldı ola anunla hâlün
1877 Men ahd-i vefâya aldanurdum
Ahdünde vefâ ola sanurdım
1878 Bilmezdüm ola zaîf râyun
Noksânı ola tamâm ayun
1879 Güftârun ola menümle dâim
Gönlün ola özge ile kâim
1880 Zâhirde menümle olasen yâr
Bâtında dutasen özge dildâr
1881 Senden men olam cihânda bed-nâm
Bir nâm ü nişânı yoh ala kâm
1882 Ma‘zûrsen ey nigâr ma‘zûr
Bu devr iledür zemâne meşhûr
1883 Gül goncalığında hâr ilendür
Açılsa bir özge yâr ilendür
1884 Aslında tiken çeker azâbın
Faslında hakîm alur gül-âbın
1885 Ey ârzu-yi dil-i figârum
Kahrı çoh ü mihri az nigârum
1886 Ey adı olan vefâda mezkûr
Cismümdeki cân gözümdeki nûr
1887 Sevdâ-yı dimâğumun ilâcı
Bâzâr-ı cünûnumun revâcı
1888 Sen mihr-cemâl ü meh-cebînsen
Gâyetde latîf ü nâzenînsen
1889 Men hâr-mizâc ü hâk-hûyem
Bes tünd-zebân ü tîre-rûyem
1890 Sen hâl diliyle eyleyüp âr
Dersen ki sana ne nisbetüm var
1891 Men hem sana söylerem muvafık
Kim men sana sen mana ne lâyık
1892 Men hod olubem hayâle kâni‘
Sen lâyıkun istesen ne mâni‘
1893 Ammâ men ü senden özge çohdur
Kim sözleri bizden özge yohdur
1894 Gördükde men eyleyen vefânı
Bildikde sen eyleyen cefânı
1895 Âyâ kime bî-vefâ diyerler
Kimün işini hatâ deyerler
1896 Yahşi midür eylemek yaman ad
Kim kılmaya kimse hayr ile yâd
1897 Sen gerçi dutup hilâf-ı âdet
Bir özgeye bağladun irâdet
1898 Çohdur sana men kimi ciğer-hûn
Her kime ki bahdun oldı mecnûn
1899 Men kim keseyüm derin selâmı
Senden çekeyüm bu intikâmı
1900 Dutmak dilerem senün kimi yâr
Ammâ aceb er senün kimi var