Leylâ vü Mecnûn/1-100

Vikikaynak, özgür kütüphane

Bu Hazret-i İzzetden izhâr-ı hamd ile
istimdâd-ı husûl-i metâlibdür
ve
Âsâr-ı şükr ile istid’â-yı setr-i
Meâyibdür

1 Elhamdü li-vâhib’il-mekârim
Ve’ş-şükrü li-sahibi’l-merâhim

2 Veh’ve’l-ezeliyyü fi’l-bidâye
Veh’ve’l-ebediyyü fi’n-nihâye

3 Kad şâa bi-sun‘ihi beyâneh
Mâ a’zamu fi’l-bakâi şâneh

4 Sübhânallah zihî hudâvend
Bî-şibh u şerîk u misl u mânend

5 Meşşâta-i nev arûs-i âlem
Gevher-keş-i silk-i nesl-i Âdem

6 Sarrâf-ı cevâhir-i hakâyık
Keşşâf-ı gavâmız-ı dekâyık

7 Peydâ-kon-i her nihan ki bâşed
Pinhân-kon-i her iyan ki bâşed

8 Mi‘mâr-ı binâ-yı âferîniş
Sîr-âb-kon-i riyâz-ı bîniş

9 Yâ Rab mededî ki derd-mendem
Aşüfte vü zâr ü müst-mendem

10 Ez feyz-i huner haber ne-dârem
Cuz bî-hunerî huner ne-dârem

11 Şugl-i acebî girifteem pîş
Pîş u pes-i û tamâm teşvîş

12 Sengîst be-râhem uftâde
Bahrîst merâ hirâs dâde

13 Tevfîk-i toem eger ne-bâşed
V’er lutf-ı to râhber ne-bâşed

14 Muşkil ki der in girîve-i teng
La‘lî beder ârem ez dil-i seng

15 Muşkil ki mûrad ruh numâyed
Zin bahr durî be-destem âred

16 An kon ki dilem furûğ- gîred
Levham rakam-ı safâ pezîred

17 Âyîne-i hâtıram şeved pâk
Rûşen gerded çerâğ-ı idrâk

18 Kufl-i der-i ârzû bitâbem
Her çîz taleb konem biyâbem

19 Bahşed be-riyâz-ı devletem âb
Ebr-i kerem-i Rasûl u ashâb

Bu şükûfe-i gül-zâr-ı tevhîddür
ve
Nev bâve-i bûstân-ı temcîddür

20 Ey mûnis-i ehl-i zevk yâdun
Ebvâb-ı emel kilîdi adun

21 Ey genc-i atâ tılısmı ismün
Sen genc-i nihân cihaân tılısmun

22 Ey cûd-ı vücûdı kevne vâhib
Zâtı kimi i‘tirâfı vâcib

23 Ey silsile-i vücûda nâzım
Rezzâk-ı erâzil ü eâzım

24 Ey perde-keş-i rümûz-ı mübhem
Müstahfız-ı intizâm-ı âlem

25 Ey mûnis-i hâtır-ı perîşân
Bî-cân olana mahabbetün cân

26 Ey nakş-tırâz-ı safha-i hâk
Sâhib-rakam-ı hutût-ı eflâk

27 Ey muhtesib-i cihât-ı erkân
Kân-ı güher-i vücûb ü imkân

28 Ey mebde-i feyz-i âferîniş
Senden rûşen çerâğ-ı bîniş

29 Ey perde-i mâsivâ nikâbun
Senden özge senün hicâbun

30 Ey sırr-ı vücûdun emr-i ma‘lûm
Mevcûd hemîn sen özge ma‘dûm

31 Ey yeddi gül ü tokuz gülistân
Feyz-i keremünle sebz ü handân

32 Ey varı yoh eyleyen yohı var
Yoh varlığunda zann ü inkâr

33 Ey şâhid-i gayb perde-dârı
Fikrün güli ma‘rifet bahârı

34 Ey âleme feyz-i cûd senden
Halka şeref-i vücûd senden

35 Ey cümle cihân sana rızâ-cû
Senden hâlî senünle memlû

36 Ey şem‘-i ezel fetîle-sûzı
Bezm-i ebed encümen-fürûzı

37 Ey şirk ü şerîkden münezzeh
Sırr-ı ezel ü ebedden âgeh

38 Ey bâr-ı Hudâ-yı âlem-ârây
Tahsîn işüne hemîn ola rây

39 Ahsent zihî hakîm-i kâmil
Ne şükr ola sun‘una mukâbil

40 Fıtrat rakamın çeken zamanda
Hakkâ ki bu emr-i kün fe kânda

41 Hükm etdün kim ne ola ahvâl
Ne vaz‘ ile çizgine meh ü sâl

42 Devrân ne zamanda ola âhir
Her devrinde ne ola zâhir

43 Nişe ola ferd-i nesl-i Âdem
Her ferdi anun ne ede her dem

44 Eşyâya çoh etmezem tehayyür
Senden yanadur hemîn tefekkür

45 Eşyâ aceb olmaz olsa zâhir
Kim var senün kimi muzâhir

46 Ammâ çü sana kadîmdür zât
İdrâk sana yeter mi heyhât

47 İdrâkümüze kemâl-i hayret
Tevhîdüne besdürür delâlet

48 Endîşe-i zât kılmak olmaz
Bilmek bu yeter ki bilmek olmaz

49 Ol dem ki urup binâ-yı muhkem
Çekdün rakam-ı nizâm-ı âlem

50 Hakkâ ki hoş intizâm verdün
Ârâyişini tamâm verdün

51 Etdün gereğin ger az ger çoh
Bir nesne gereklü yoh ki ol yoh

52 Bir nev’ ile eyledün müheyyâ
Kim geldi kusûrdan müberrâ

53 Eşyâda egerçi râz çohdur
Ol kim ola râzun anda yohdur

54 Eşyâ nişe senden olsun âgâh
El kudretu ve’l-bekâu li’llâh

Bu münâcât deryâsından bir cevherdür
ve
Tazarru‘ ma‘deninden bir gevherdür

55 Yâ Rab kerem et ki hâr ü zârem
Dergâha besî ümîd-vârem

56 Toprağ idüm eyledün bir insân
Müstevcib-i akl ü kâbil-i cân

57 Ger cân ise hâk-i dergehündür
V’er akl ise sâlik-i rehündür

58 Men gülşen-i cân içinde hârem
Âyîne-i akla bir gubârem

59 Nem var ki lâf edem özümden
Mahv eyle meni menüm gözümden

60 Ol gün ki yoh idi mende kudret
Kıldun mana gaybetümde şefkat

61 Cân verdün ü sâhib-i dil etdün
İdrâk-i umûra kâbil etdün

62 Ger safha-ı sûrete misâlüm
Çekmezdi kazâ n’olurdı hâlüm

63 Hâlâ ki havâlegâh-ı cûdem
Makbûl-ı saâdet-i vücûdem

64 Yüz şükr ki yoh sana hilâfum
İnsâfum var ü i‘tirâfum

65 Eyle değülem ki bu arada
Sedd ola sülûküm i‘tikâda

66 Her lahza akîdem ola zâil
Tevhîdüne isteyem delâil

67 Râh-i talebünde bî-karârem
Ammâ talebümde şermsârem

68 Doğrı yola getmedüm ne hâsıl
Bir menzile yetmedüm ne hâsıl

69 Bu arsada her eser ki gördüm
Sensen dedüm ol eser yöğürdüm

70 Çün verdi hayâl ana ham ü pîç
Men münfail oldum ol eser hîç

71 Men akldan isterem delâlet
Aklum mana gösterür dalâlet

72 Tahkîk yolında akl n’etsün
A‘mâ vü garîb handa getsün

73 Tevfîk edersen meger refîkum
Tâ sehl ola şiddet-i tarîkum

74 Gör hırsumı isteğünce ver kâm
Senden ikbâl ü menden ikdâm

75 İlmünde ıyandur i‘tikâdum
Sensen senden hemîn murâdum

76 Dünyâ nedür ü taallukâtı
Endîşe-i mevtdür hayâtı

77 Ammâ demezem yamandur ol hem
Ser-menzil-i imtihandur ol hem

78 Bi’llâh ki bu dil-firîb menzil
Eyle mana verdi râhat-i dil

79 Kim eski makâmumı unutdum
Sandum vatanum makâm dutdum

80 Müşkil gelür imdi terkin etmek
Bir özge makâma dahi getmek

81 Men beyle kılurdum i‘tibârı
Kim munda olur gönül karârı

82 Mundan özge makâm olmaz
Zevki bu yerün tamâm olmaz

83 Ammâ çü senündürür bu güftâr
Kim dünyeden özge âhiret var

84 Oldur ki makâm-ı câvidândur
Kâm-ı dil ü râhat-ı revândur

85 Güftâruna i‘tikâd kıldum
Ol yahşırağ olduğını bildüm

86 Bildüm ki budur senün murâdun
Kim ehl-i kemâl ola ibâdun

87 Munda yete rütbe-i kemâle
Anda yete devlet-i visâle

88 Farz oldı bu azmi cezm kılmak
Mi‘râc-ı kemâle azm kılmak

89 Bu râhdan etmek olmaz ikrâh
Hoş râhdürür sana geden râh

90 Evvelde çü lutfun oldı ma‘lûm
Âhir günde hem etme mahrûm

91 Çün yâd-ı visâl edüp revânum
Azm-i reh-i kurbün ede cânum

92 Ol lahza hem etme şefkatün kem
Tevfîki refîkum eyle bir dem

93 Çün akl ile dil emânetündür
Mende eser-i inâyetündür

94 Munları menümle zâr kılma
Bir niçe azîzi hâr kılma

95 Tâ kim bu makâmı terk edende
Senden yana azm edüp gedende

96 Menden âzürde getmesünler
Dergâha şikâyet etmesünler

97 Şûm olmasun anlara visâlüm
Olmasun olardan infiâlüm

Bu kasîde Hazret-i Bârî Şânındadur

98 Âferîn ey sâni‘-i ten-perver-i cân-âferîn
Hâliku’l-eşyâ İlâhu’l-halk Rabbu’l-âlemîn

99 Mübdi’-i âsâr-ı kudret akd-peyvend-i vücûd
Zâbit-i erkân-ı fıtrat nakş-bend-i mâ’ ü tîn

100 Ey semûm-ı satvetün te’sîri nîrân-ı cahîm
V’ey sehâb-ı rahmetün sîr-âbı Firdevs-i berîn