Leyâl-i Zâhire

-Hüseyin Suad Bege-

O dem ki leyle-i pâkize bürka'-i mehtâb
Olur küşâde beyâz-ı seherle her yerde,
O dem ki aks-i ziyâ nakşeder denizlerde
Büyük bir âyine-i rûşenâ-yı sîm ü serâb,

O dem ki sâhil-i cûy-ı reşâşe güsterde
Yumar dü çeşmini mestâne bülbül-i bîtâb
O dem ki 'âlemi bâzû-yı nerm-i râhat ü hâb
Eder şükûfeli rü'yâlarıyla perverde...

O dem zemîne inip bir ziyâ-yı billûrî
Temâs-ı leyyin-i gaşyâveriyle etrafı
Eder garîk-i buhayrât-ı pâk-i mahmûru!

Sanır, bu levha-i berrâkı eyleyen rü'yet,
Leyâl-i zâhirenin de dest-i sâf ü şeffâfı
Yakar semâda bir âvize-i kamer-hey'et!

Cenab Şahabeddin