Hilâl-i Giryân

Vikikaynak, özgür kütüphane
Hilâl-i Giryân[1]

Aldım haber ey vatan geçende
Düşman seni darba cür'et etmiş;
Sevdim seni galibiyyetinde
Maglub isen eylerim perestiş!

Tahkîre vatan sezâ degildi
Katlandı başında tâc-ı millî,
Gögsündeki cerhasıyla şimdi
 Alkış değil istiyor tesellî!

Aglar vatanım şebâb u şeybi
Her sînede saplı kanlı mızrak:
Setreylemez bu zahm-ı aybı
Gökler bize olsa mavi bayrak!

Biz matem-i zül içinde, düşmen
Mecnun-ı zafer ve mest-i hûndur;
Magrur oluyor cerâiminden
Gümgeşte-i şâdi-i cünûndur

Mescidleri yıktılar ayakla
Çignendi minareler, dirîgâ!
Mü'minleri kogdular daayakla
Kandiller edildi câm-ı sahbâ

Artık o zavallı rumelinde
öksüz gibi kaldı şimdi her yer;
Bir âsıfa-i meat içinde
Aglar dereler, agaçlar, inler

Ecdadımız asyadan geçerken
ahfâdını ayn-ı hisde sandı;
Bîşübhe geçenki harbimizden
Toprakta kemikleri utandı.

Hiç kimsede kalmamış ümmîd
Her zahmını dest-i ye'si baglar,
Bîkes vatanın içinde şimdi
Âfâkı, semâsı, hâki aglar!

Herkes biraz ayb u zillet aldı
Balkanlara kan kusan oyundan;
Osmanlılıgın ne farkı kaldı
Celladına yalavaran koyundan?

Ey türk yüreginde şimdi gizle
Bir hissi ki kandır ibtisâmı:
Dem'anla, deminle, kan terinle
Her an bile tîg-ı intikâmı

Cenab Şahabeddin

  1. Balkan muharebesinin en kara günlerinde söylenmişdir.