Dest-i Yâr

Cebhe-i pür zılalim üstünde
Titreyince senin elin ey yâr,
Âsümân-ı hayâlim üstünde
Açılır bir şükûfe-i nevvâr!

Kalbimin üstüne tebessümle
Elini va'z edince sen câna,
Makber-i rûhuma terahhümle
Bir kebûter gelir konar gûyâ!

Neler eyler bana, neler ihsâs
O küçük dest-i hârikulâde
Ki tutar da zaman zaman öperim!

Destine leblerim edince temâs
Sanırım, tâ semâya gitmiş de
Leb-i dürrî-i mâhı bûs ederim!

Cenab Şahabeddin