Bir Mezâr Üstünde Bir Mürg-ı Şikeste Şâhbâl

Vikikaynak, özgür kütüphane

Bir mezâr üstünde bir mürg-ı şikeste şâhbâl
Âsumana göz dikip eylerdi mihnetle enîn;
Çeşminin etrafına çökmüştü bir zıll-ı hazîn!
Hey'et-i mecmûasında vardı bir müdhiş melâl!
Nagmesâz oldukca lâkaydane mürgân-ı cibâl
Onları dinlerdi ol bîçâre kuş me'yûs ü lâl;
Yükselip bulmak dilerdi bir cihân-ı berterîn
Mâni'-i pervâz olurdu cismine dest-i zemîn!
Her sehâb-ı terden istimdâd ederdi her sabâh!
Cehd ü istimdâdına ragmen kalırdı daima
Hâk-i serd ü cângüdâz üstünde mecbûr-ı bükâ
Aglarım tasvir ederken hâlini ol tâirin;
Çünkü arz üstünde feryâd eyleyen her ş'airin
Tercümân-ı rûhudur ol mürg-ı mecrûhü'l-cenâh

Cenab Şahabeddin