İçeriğe atla

Bektaşî Şairleri ve Nefesleri/Kul Âdil

Vikikaynak, özgür kütüphane
KUL ÂDİL


  XVI ncı asır Kızılbaşlarındandır. Hayatı hakkında malû­mata sahib değiliz. Yazma bir nüshası Prof. Fuat Köprülü’nün hususî kütüphanesinde bulunan ve Kızılbaşlık âdâb, erkânın­dan bahseden «Menâkıbülesrâr Behcetülahrâr» adlı eserde manzumesine tesadüf edilmektedir. Bu cihetle bu şairin XVI ncı asır içinde yaşadığı kuvvetle söylenilebilir.
  Bir manzumesini naklediyorum:

—1—

Gece gündüz âşık olup isteyen
İstediğin sende görebilürsen
Hakkın hikmetine bir nazar eyle
Ger tesellî bulup durabilürsen

Baş ü canı alup meydana gelmek
Aşkla bahrî olup ummâna dalmak
Sermâyen ne ise kantara koymak
Şâhının yoluna virebilürsen

Okumaktan murad hemen tutmaktır
Fâniliğe kandırup teselli itmektir[1]
Dervişlik sofîlik ottan gömlektir
Hakikat donudur giyebilürsen

Her insanda yetmiş ikidir melek
Feleğin misâli hemen bir elek
Dört kapusu vardır on iki çırağ
Delilü bürhandır uyabilürsen

Güzeller de güzel haslardır gayet
Bulunmak gerektir hep bînihâyet
Doksan bin gizlüsü otuz bin âyet
Üstadsın ey can bilebilürsen

Ali Muhammed’dir Muhammed Ali
Kahrına lûtfuna dimişüz belî
Anlayasın bu erkânı bu yolu
Kırklar meclisine varabilürsen

Mansur gibi gelüp Enelhak diyüp
Abdürrazzak gibi gök donlar giyüp
Nesîmî gibi derini yüzdürüp
Gerçek âşık olup durabilürsen

Tecellidir dost yüzüne bakması
Göz görmek iledir gönül akması
Kul Âdil ider bu kudret lokması
Kudret hânıdır yiyebilürsen


  1. Bu mısrada vezin hatası vardır.