Aks-i Mâh

Mihr-i tâbân eylemişti igtirâb;
Âsûman yekpâre mâî bir güher
Hâline itmişti gûyâ inkılâb;
Aglıyordı yalnız anda kamer!
Sîne-i tenhâ-yı arza ser-te-ser
Eşk-i sîmînin dökerdi mâhitâb!
İttihâz itmiş idi bir sîmber
Eşk-i sîmîn-i semâyı câmehâb
Bedr-i tâb okşardı hüsn ü anını;
Tâze agsândan akan bir zıll u nûr
Setr iderdi sîne-i uryânını!
Ol kadar benzerdi mâh-ı envere
Kim sanırdı her bakan ol dilbere
Bir agaç altında aks-i mâh uyur!

Cenab Şehabeddin