Burada, karşında duruyorum, gözbebeklerine bakarak.
Korkma, buradayım, karşında…
Benim ben, kirli sakallarım, ak düşmüş saçlarımla.
Orda, Gatlif filmin içinden çıkıp da geldim…
Benim, ben Çingene şarkılarındaki o hüzünlü ses.
Halep Haydariye’de, Domari gülüşlü çocuğun gözlerindeki ışıltı.
İki ateş arasında kaldım, ölmedim, geldim.