Zâhid ki Yüzünde Göremez Nûr-i Tecellî
—4—
Zâhid ki yüzünde göremez nûr-i tecellî
Yâ Rab ne ümîd ile olur gönlü teselli
Her sûret-i zîbâya sücûd olmasa vâcib
Mecnûn’a kaçan kıble olurdu ruh-i Leylî
Çün Tanrı cemîlim dedi meyl etti cemâle
Pes ahsen-i takvîme kimin olmaya meyli
Hüsn ile beşer olmasa mahbûb-i İlâhî
Kevn ile mekân âdemin olmazdı tufeyli
Ya’ni ki Sürûri’de vü sevdiği güzelde
Âdem’dir eden sûret-i Fazl ile tecellî