The New York Times/The Turkish Campaign
İSTANBUL'DAKİ GÖÇMENLER - TÜRKLERE KARŞI ADALETİ UYGULAMAK - MÜSLÜMANLAR İÇİN İYİ BİR HABER - BİR KADININ ZORLA DİNİNİN DEĞİŞTİRİLMESİ İÇİN YAPILAN DENEME - CEPHEDEN HABERLER - İKİ GAZİ.
İstanbul, 23 Kasım 1877 Cuma
General Gourkho'nun kuvvetleri geçtiğimiz yaz Balkanlar'ı geçtiğinde, nüfusun önemli bir bölümü evlerini bırakıp Türk sınırları içerisine sığındı. İlk başlarda bu göç Müslümanlar ve o dönemde akıllıca davranıp bilineni bilinmeyen bir gaddarlığa tercih eden birkaç Yahudi aileyle sınırlıydı. Daha sonra, Yahudilerin Bulgarlardan maruz kaldığı davranışlar bu tahmin edilebilir ulustan beklediklerinin gerçekleştiğini gösterdi, ve iyi yerlerin bu saldırganlar tarafından boşaltılmasıyla Moskova'nın söz verdiği korumanın dindaşları için bile bir güven kaynağı olmadığı ortaya çıkınca göç genel bir hâl aldı, ve bütün ırklardan büyük bir kalabalık Edirne'ye göç etti, buradan da İmparatorluğun savaştan uzak diğer bölgelerine gönderildiler. Bu fazladan nüfusa verilen desteğin eksikliği vatan hainliği korkusundan çok göçün kendisinden kaynaklanıyordu, çünkü düşmanla işbirliği yapmakla suçlanan şahısların infazı düşmana yakın olan kişileri öylesine korkutmuştu ki, gıda ve kıyafeti kabul edip kazançlı fakat tehlikeli casusluk işinden vazgeçmekten memnundular. Yukarıda belirtilen infazların sayısının bazıları tarafından abartıldığını ve bunu hak etmeyen hiç kimsenin asılmadığını da belirteyim. Yahudi, Müslüman veya Bulgar da olsa mültecilerin çoğunluğu İstanbul'a gönderildi ve İstanbulluların istememesine karşın onların evlerinde konaklatıldı. Türk Hükûmeti en iyi amaçlarla harekete geçmişti.