Teşkîlât-ı Esâsîye Kanunu (1924)/Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun bazı maddelerinin değiştirilmesine dair kanun (Kasım 1937)

BİRİNCİ MADDE – Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun 44 ncü maddesi aşağıda yazılı surette değiştirilmiştir:

Başvekil, Reisicümhur canibinden ve Meclis azası meyanından tayin olunur. Sair vekiller Başvekil tarafından Meclis azası arasından intihab olunarak heyeti umumiyesi Reisicümhurun tasdikile Meclise arzolunur. Meclis müçtemi değilse arz keyfiyeti Meclisin içtimaına talik olunur. Hükûmet hattı hareket ve siyasî noktai nazarını azamî bir hafta zarfında Meclise bildirir ve itimad taleb eder. ^{[not 1]}

İKİNCİ MADDE – Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun 47 nci maddesi aşağıda yazılı surette şekilde değiştirilmiştir:

Vekillerin vazife ve mes'uliyetleri mahsus kanunla tayin olunur.^{[not 2]}

ÜÇÜNCÜ MADDE – Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun 48 nci maddesi aşağıda yazılı surette şekilde değiştirilmiştir:

Vekâletlerin teşkili tarzı, mahsus kanuna tabidir.^{[not 3]}

DÖRDÜNCÜ MADDE – Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun 49 ncu maddesi aşağıda yazılı surette şekilde değiştirilmiştir:

Mezun ve herhangi bir sebeple mazur olan bir vekile İcra Vekilleri Heyeti azasından bir diğeri muvakkaten niyabet eder. Ancak bir vekil bir vekâletten fazlasına niyabet edemez.^{[not 4]}

BEŞİNCİ MADDE – Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun 50 nci maddesi aşağıda yazılı surette şekilde değiştirilmiştir:

İcra Vekillerinden birinin Divanı Âliye sevkine dair Türkiye Büyük Millet Meclisince verilen karar vekâletten sukutu dahi mutazammındır.^{[not 5]}

ALTINCI MADDE – Teşkîlât-ı Esâsîye Kanununun 61 nci maddesi aşağıda yazılı surette şekilde değiştirilmiştir:

Vazifelerinden münbais hususatta İcra Vekilleri ile Şûrayı Devlet ve Temyiz Mahkemesi rüesa ve azasını ve Cümhuriyet Başmüddeiumumisini muhakeme etmek üzere bir Divanı Âli teşkil olunur.^{[not 6]}

YEDİNCİ MADDE – Bu kanun neşri tarihinden muteberdir.

Notlar

1. Maddenin önceki hâli şu şekildedir: "Başvekil, Reisicümhur canibinden ve Meclis azası meyanından tayin olunur. Sair vekiller Başvekil tarafından Meclis azası arasından intihab olunarak heyeti umumiyesi Reisicümhurun tasdikile Meclise arzolunur. Meclis, müçtemi değilse arz keyfiyeti Meclisin içtimaına talik olunur. Hükûmet hattı hareket ve siyasî noktai nazarını azamî bir hafta zarfında Meclise bildirir ve itimad taleb eder. Siyasî müsteşarları Başvekil, Meclis azası arasından seçerek Reisicümhurun tasdikına arzeder."
2. Maddenin önceki hâli şu şekildedir: "Vekillerin ve siyasî müsteşarların vazife ve mes'uliyetleri mahsus kanunla tayin olunur."
3. Maddenin önceki hâli şu şekildedir: "Vekaletlerin adedi kanunla tâyin olunur."
4. Maddenin önceki hâli şu şekildedir: "Mezun ve her hangi bir sebeple mazur olan bir vekile İcra Vekilleri Heyeti azasından bir diğeri veya siyasî müsteşarlardan biri muvakkaten niyabet eder. Ancak bir vekil veya bir siyasî müsteşar bir vekâletten fazlasına niyabet edemez. Siyasî müsteşarın vekile niyabeti halinde kararnamesi Meclise arzolunur."
5. Maddenin önceki hâli şu şekildedir: "İcra Vekillerinden veya siyasî müsteşarlardan birinin Divanı Âliye sevkine dair Türkiye Büyük Millet Meclisince verilen karar vekâlet veya müsteşarlıktan sukutu dahi mutazammındır."
6. Maddenin önceki hâli şu şekildedir: "Vazifelerinden münbais hususatta İcra Vekilleri ile siyasî müsteşarları ve Şurayı Devlet ve Temyiz Mahkemesi rüesası ve azasını ve Cümhuriyet Başmüddeiumumisini muhakeme etmek üzere bir (Divanı Âli) teşkil edilir."

Kaynak: "Teşkilatı Esasiye Kanununun bazı maddelerinin değiştirilmesine dair kanun" (PDF). anayasa.tbmm.gov.tr. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
Telif durumu:

Kamu malı değil	Bu eser Türkiye Cumhuriyeti Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 32. maddesinin şartları altında Vikikaynak'ta yer almaktadır. İlgili madde: Büyük Millet Meclisinde ve diğer resmi meclis ve kongrelerde, mahkemelerde, umumi toplantılarda söylenen söz ve nutukların, haber ve malümat verme maksadıyla çoğaltılması, umumi mahallerde okunması veya radyo vasıtasıyla ve başka suretle yayımı serbesttir. Hadisenin mahiyeti ve vaziyetin icabı gerektirmediği hallerde söz ve nutuk sahiplerinin adı zikredilmeyebilir. Bu söz ve nutukları birinci fıkrada zikredilenden başka bir maksatla çoğaltmak veya diğer bir suretle yaymak eser sahibine aittir.