Sayfa:Yakın Çağlarda Türk Tiyatrosu Tarihi Birinci Cilt.pdf/57

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfada istinsah sırasında bir sorun oluştu

TÜRK TİYATROSU

Ahmet Fehim Efendi, 1857 senesinde Üsküdarda doğdu, babası Kadri Efendi isminde bir zattır, oğlunun elinin emeğile geçinmesi lâzım geldiğini bildiği için Fehim Efendiyi Topaneye yerdi, burada yetişen Fehim “İdarei mahsusa" fabrikasında tornacı olarak çalıştı, bir müddet sonra sanayi mektebinin atölyesine usta başı olarak alındı. Sanayi mektebi Sultanahmette idi, Fehim oraya civar olan Gedikpaşaya gidip tiyatro seyretmiye başladı, tiyatrodan zevk alıyordu. Gedikpaşada Mığırdıç Ağanın dükkânında da Gedikpaşa tiyatrosu aktörlerile tanıştı, Fehi Efendi sahneden çekildiği sene

Rus muharebesinde (1876) Ruslar Edirneye gelmişler, Gedikpaşa tiyatrosunun ermeni aktörlerinden bir kısmı Rus askerlerine temsil vermek üzere Edirneye kaçmışlardı. Bu sırada Gedikpaşa artistlerinden İstanbulda kalanlar Mığırdıç Ağanın kahvesinde tanıdıkları tiyatro. meraklısı Fehim Efendiye sahneye intisap etmesini teklif ettiler, kabul etti, ilk defa “İki sağırlar" komedisinde uşak “Bonifas" rolünü oynadı, o zaman yirmi yaşında idi.

Gedikpaşa tiyatrosundan sonra Fasulyacıyan trupu ile Bursaya giden ve orada Ahmet Vefik Paşadan himaye gören Ahmet Fehim bilhassa Molyer oynamakta pek büyük muvaffakiyet göstermiş, bütün Molyer külliyatını oynamıştır.

Ahmet Fehim Efendi, Bursa dönüşünde muhtelif teşekküllere girmiş, turnelere iştirak etmiş, birçok sahnelerde rol almıştır. Bu suretle büyük bir muvaffakiyet gösteren, şöhret kazanan Fehim, nihayet iş başına geçti ve bir kumpanya teşkil etti: Osmanlı komedi ve vodvil heyedi.

Eehim Efendi, Türk sahnesine yeni bir hava getiriyordu, o zamana kadar klâsik eserler, cinaî piyesler, melodramlar, operetler oynanıyordu. Ahmet Fehim, muasır Fransız tiyatrosunun ince zevkini, bol kahkahalı, entriki kuvvetli yeni eserlerini sahnemize nakletmiye başladı, senelerce etrafına neş'e dağıtmıya çalıştı. Ahmet Fehim, 1908 meşrutiyetinden sonra da bir zaman sahne hayatına devam etmiş, umumi harbe kadar çalışmıştır.

53