eksik olmaya. Yuh münkire, lânet Yezide, rahmet mümine, Hazır gaip erenlerin demine keremine hüü…” (K.K. 8).
Mürşitten sonra muhabbette bulunanlara çiçekler götürülür ve çiçek
götürülenler de tıpkı mürşidin yaptığı gibi çiçek demetini üç kez koklarlar.
Nevruziyyede geçen “Sen verdin gül destesini Selman’a” ifadesinden sonra bu
uygulamanın yapılmasında Alevi-Bektaşi mitolojisinde yer alan Hz. Ali ile
Selman’ın “Nergis” anlatısının payı olduğu düşünülmektedir. Amucaların ilk
yerleşim yerlerinden olan Bulgaristan’ın Yenişar bölgesinde gül yetiştiriciliği ile uğraşmaları (Engin, 2008: 18-20) bu anlatıdaki nergisin
yerini gülün almasına sebep olmuş olabilir. Bunun yanında Amucalar
arasında “Muhammed güldür, kokusu Ali” ifadesinin de sıklıkla kullanılması
(K.K. 10) ve Hz. Muhammed’in gül ile sembolize edilmesinin bu inanmanın
oluşmasına katkı sağlamış olması muhtemeldir. Yapılan uygulamanın adı
“Gül koklama” olsa da getirilen çiçeklerin tamamının gül olmasının pek
önemli olmadığı da gözlenmiştir. Gül koklama aşağıdaki Nevruz
mersiyesinin okunması esnasında yapılmaktadır:
“Ya Ali ya Allah ya lillâh ya Ali
Ya Şahı velayet sübhan Allah veli
Böyle ahtı ikrar eyledi ezeli
Ölsem ayrılmam vallahi dameninden eli
İnsi ve cinsi sensin penah
Beşeri değilsin Haksın ya Allah
Vilayetini izhar etmek için izhar
Tebdil geldin cihana Hayder-i Kerrar
Bilir çeşmi küşalar Hüdavendigâr
Çün sen halk ettin Âdem’i
Cennette süzdüler devranı demi
Yazı gördü evraklarda bu ismi
Çıkınca cennetten cenabı Âdem
Hüznü lâmla olmuştu hem dem
Derdi feryat ederek ah o demi
Gelip Cebrail dedi ya Âdem
Tövben kabul oldu çekme gam
Şükür edip dedi Âdem ah o dem
Hazret i Nuh ve Hud cümle enbiya
Böyle niyaz ederlerdi Şah’a daima
Hem Tur’da münacaat edip dedi Musa
Düşüncek Yusuf Piri caha
Başladı Yakup ah ile vaha
Böyle niyaz ederlerdi Şah’a
Uni batını Meryem’de zuhur etti İsa
Ruha kader verdi cihanda ziya
Böyle oldu kehvarda güya
Bu hadisi buyurdu peygamber
Dedi ben şehir ilim kapısıdır Haydar
