Sayfa:T.C. Anayasası 1982.pdf/12

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş
f2. Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ancak, millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlığın ve genel ahlâkın veya başkalarının hak ve özgürlüklerinin korunması amacıyla ve kanunla sınırlanabilir.
f3. Toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkının kullanılmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller kanunda gösterilir.

XII.

Mülkiyet hakkı
Madde 35

f1. Herkes, mülkiyet ve miras haklarına sahiptir.
f2. Bu haklar, ancak kamu yararı amacıyla, kanunla sınırlanabilir.
f3. Mülkiyet hakkının kullanılması toplum yararına aykırı olamaz.


XIII. Hakların korunması ile ilgili hükümler

A.

Hak arama hürriyeti
Madde 36

f1. (Ek : 03/10/2001 – 4709/14 md.) Herkes, meşru vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma ile adil yargılanma hakkına sahiptir.
f2. Hiçbir mahkeme, görev ve yetkisi içindeki davaya bakmaktan kaçınamaz.

B.

Kanunî hâkim güvencesi
Madde 37

f1. Hiç kimse kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarılamaz.
f2. Bir kimseyi kanunen tabi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarma sonucunu doğuran yargı yetkisine sahip olağanüstü merciler kurulamaz.

C.

Suç ve cezalara ilişkin esaslar
Madde 38

f1. Kimse, işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunun suç saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamaz; kimseye suçu işlediği zaman kanunda o suç için konulmuş olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez.
f2. Suç ve ceza zamanaşımı ile ceza mahkûmiyetinin sonuçları konusunda da yukarıdaki fıkra uygulanır.
f3. Ceza ve ceza yerine geçen güvenlik tedbirleri ancak kanunla konulur.
f4. Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar, kimse suçlu sayılamaz.
f5. Hiç kimse kendisini ve kanunda gösterilen yakınlarını suçlayan bir beyanda bulunmaya veya bu yolda delil göstermeye zorlanamaz.
f6. (Ek : 03.10.2001 – 4709/15 md.) Kanuna aykırı olarak elde edilmiş bulgular, delil olarak kabul edilemez.
f7. Ceza sorumluluğu şahsidir.
f8. (Ek : 03.10.2001 – 4709/15 md.) Hiç kimse, yalnızca sözleşmeden doğan bir yükümlülüğü yerine getirememesinden dolayı özgürlüğünden alıkonulamaz.