Sayfa:Türk Sazı.pdf/71

Vikikaynak, özgür kütüphane
Bu sayfa istinsah edilmiş
SEBEP NE Kİ DOĞURMASIN?

— Doğurmasın...
— Sebep ne ki doğurmasın, bir kadın?
Ya sen her yıl ağaçlardan yemişleri isterken.
Bir ineğin yavrusuna hizmetçilik ederken
Niçin senden türeyecek insanlara düşmansın?...

— Aç kalırlar...
— Sus, söyleme! Bu, nankörlük demektir!
Bak, her yerde bize Hakk’ın nimetleri parıldar;
Solucanlar için bile bu toprakta rızık var.
Bilmez misin, diş yaratan, ekini de yeşertir?..

Hayır kardeş! «Doğurmasın», deme sakın, var üre!
Çocukların, torunların sığmasınlar bu yere;
Çıplak dağlar hep onların elleriyle şen olsun.

Hâzineye en çok senin harmanların baç versin.
Herkes senin ocağını gariplere göstersin;
Konuk dolu sofralarla yüreğine zevk dolsun!...

98