Bu sayfa istinsah edilmiş
KANIMI TAŞIYANA
«Türk Âlemi» muharririne
Hayır, asla istemem ki ben seni.
Hatta bir bal arısının dikeni
İğne ucu zehiriyle incitsin.
Bizler ayrı gövdelerde bir canız;
Acımızı bir yürekle duyanız;
Senin kinin benim için aynı kin!
Sen, ne vakit yaralansan, ah etsen
Ben güllerden, meltemlerden, her şeyden
Kandan başka hiç bir koku alamam.
O saatta zalim, vahşî olurum;
Deniz gibi köpürürüm, solurum
Ve içimden bir ses gelir: İntikam!...
