Ölü Kafası
Filozof Rıza Tevfik Beye
Bir tarlada geziyordum; ayağıma katı bir şey takıldı;
Baktım: Kemik; dikkat ettim: Bir insanın kafasının gemiği.
Lâkin aç yer, şu parçası kalan başı öyle yiyip emmiş ki,
Bilinmiyor kimin başı, bilinmiyor hangi asrın evlâdı?
Kara toprak içersine düşen her şey bir yığın kül oluyor;
Gûya ki bir kasırga var; bunu ona, onu buna katıyor.
Bir el var ki çürük kefen parçasını çiçek yapıp atıyor;
Evet hayat bir taraftan boşalıyor, bir taraftan doluyor.
Kim bilir ki, şu faninin vücudundan bugün bizde neler var?
Belki onun kemikleri şimdi senin gözlerinde parıldar,
Belki benim şu sıtmalı dudağımın ateşleri onundur.
Her şey böyle, hatta bizim dünyamız da bu baş gibi olacak;
Bir gün hayat tükenecek, yalnız cansız gıranitler kalacak,
Her zerresi bir âleme dağılacak; zira bu bir kanundur!...
