12
O rütbe âteşîndir pertev-i hüsn-i nigeh sûzu
Ki hûrşid olamaz pîş-i nazarda âyinedânı
Ferâhem baht-ı nâ-sâzım gibi ebrû-yı pür-çîni
Müşevveş hâl-i mâhzunum gibi zülf-i perîşânı
Göñül hâhişger-i zahm-ı belâdır gamzesinden lîk
Degil ana müs'aid hükm-i baht-ı nâ-be-sâmânî
Ne sengîn-dil ne bî-şefkat ne bî-pervâdır ol âfet
Eder her dem dil-i bî-çâreye cevr-i firâvânî
Yine hep iktizâ-yı tâli'mindendir bu mihnetler
Revâ görmem o şûh-ı şer-keşe bî-hûde bühtânı
Tehî zannetme ey dil böyle hûn-rîz olduğun o mâh
Edermiş tigına seng-i fesân her cevher-i cânı
Hûdâvendâ benim ol şâ'ir-i i'câz-perver kim
Göreydi reşk ederdi şi'rimi Urfî vü Hâkânî
Kılar pür-neş'e ehl-i tab'ı câm-ı nazm-ı rengînim
Misâl-i sâgar-ı feyz-âver-i sahbâ-yı rümmânî
Nevâ-senc-i makal oldukça gâhî bülbül-i tab'ım
Girîbân-çâk eder gül gibi haclet andelîbânı
Mîdâdım her dem ihyâ-yı ma'ânî etmede eyler
Hacâletle rehîn-i deşt-i zulmet âb-ı hayvânı
