18
Dü-desti âleme bahş-ı dür ü gevher kılar gûyâ
Biri kan-ı mürüvvettir biri bahr-ı atâyâdır
Gözünde dürr ü sîm ü gevher ü zer zerreden kemdir
Yanında şeb-çerag-ı âlem-ârâ seng-i hârâdır
eder her mürde-i sad-sâle-i derd ü gamı ihyâ
Nesîm-i hulku gûyâ kim dem-i can-bahş-ı İsâ'dır
Ser-â-ser âlemi teshîre kılsa himmeti niyyet
Nüfûz-ı emr ü fermânı hemân mevkûf-ı îmâdır
Ne güçlük var cihânı mülküne zannetmege zîrâ
Cünûd-ı fevz ü nusret hem-idâd-ı mevc-i deryâdır
Cünûd olmasa da yek başına tevfîka mazhardır
Ki dâ'im maksadı icrâ-yı emr ü hükm-i Mevlâ'dır
Zamân-ı adl ü dâdında bi-kavl-i Nef'-i sâhir
«Gazâle saydgâh-ı şîr-i ner cây-ı temâşâdır»
eger maksûd edinse rûzgârı durdurur fi'l-hâl
Süleyman gibi ahkâmı rehîn-i hüsn-i icrâdır
Vücûd-ı pâki bir sun'-ı bihîn-i dest-i kudrettir
Ne gelmiştir nazîri ne gelir bî-misl ü hem-tâdır
Onuñ medhinde gûyâ söylemiştir Sâmi-i merhûm
Bu beyt-i dil-nişîni kim metîn ü pâk ü ra'nâdır
