Her dem cefânı söyleşerek * Nâilî * gibi
Memnûnuyuz kıyâmete dek * Nâ'ilî * gibi
Tahrîk eden o şûh ise sen serv-i kameti
Şu'le-bâr oldı göñülde hançer-i âzâr hayf
Cân u dil sûz-ı sitemle oldı âteşzâr hayf
Ye's edip çeşm-i ümîdi tîre-ver nâ-çâr hayf
Görmedi gönlümce hüsnün dîde-i hûn-bâr hayf
İtdi hayretle tecellî tûr-ı dilde yâr hayf
Dâmeninden eksik olmaz hûn-ı dil peykânınıñ
Hâne-i dildir mekânı hançer-i müjgânınıñ
Haddi yok pâyânı yoktur gerçi kim ihsânınıñ
Zulm ile bağlar o hûnî çeşmini kurbânınıñ
Can alır bir lâhzavermez fırsat-ı dîdâr hayf
Cevr ile zindân-ı mihnettir derûnum rûhuma
Eylemem şekvâ yine ben dilber-i memdûha
Bir nigâh etmek de yok mu bu dil-i meşrûha
Sanma bakmaz şefkatinden sîne-i meşrûha
Nazra-i lûtfun esirger bizden ol gaddâr hayf
