Sen mezarın içinde rahatda
Yâr u yâver sana bütün 'âlem
Ben ise tengnâ-yı mihnetde
Yâr u yâversiz aglarım her dem
Senin ismin lisân-ı rahmetde
Sana bir kalb-i sermedî mahrem
Bana lâkin bu dâr-ı kasvetde
Yâr olan bir netîcesiz mâtem!
Ne lebimde dûâya kudret var,
Ne teselliye meyl ü niyyet var,
Benim eyvâh! rûh-ı zârımda!
Bana bir cây-ı tesliyet olmaz;
Kimse şâyân-ı merhamet bulmaz
Beni bu rûşenâ mezârımda!
Sarmış gibi bir bâd-ı müellim
Manolyayı bir berk-i siyâha...
Kıskanç elini bir şeb-i muzlim
Tutmuş gibi âyîne-i mâha...
Emvâc-ı sehâibde şinâver
Bir bedr-i tahayyül gibi manzûr...
Ancak görünür mugber u magrûr
Bur tûde-i berfî-i müdevver.
Sûrette gözü yerlere nâzır
Lâkin ne semâlar, ne ufuklar
Pîşinde onunu tâir ü hazır!
Bir mâh-ı semâvi bu ki guyâ
Râkid, mütehayyir nazarlar
Bir lücceye göz dikmiş, uyuklar!
