eder kerem etsün beyrek gelsün kazanıla bizi barışdursun der beyrek hoş ola dedi atın çekdiler bindi kırk yigitile aruzuñ evine geldi taş oguz begleri otururiken girüp selâm verdi beyrege aruza eydür
bilürmisin seni neye kıgırduk beyrek eydür
neye kıgırduñuz aruz eydür
hep şol oturan begler kazana âsî olduk and içdük mushaf getürdiler sen dahı and iç dediler kazana men âsî olmazam deyü and içdi soyladı eydür
men kazanuñ nimetini çok yemişem
bilmezisem gözüme tursun
kara koçda kazılık atına çok bilmişem
bilmezisem maña tabût olsun
yahşı kaftanların çok geymişem
bilmezisem kefenüm olsun
ala bârgâh otagına çok girmişem
bilmezisem maña zindân olsun
men kazandan dönmezem bellü bilgil
dedi aruz beyregüñ sakalını tutdı begler beyrege kıyamadı beyrek aruz kakıdugın burada bildi soylamış
