Sayfa:Kürk Mantolu Madonna.djvu/96

96

KÜRK MANTOLU MADONNA

ta devam ediyordum. Beni de hayrete düşüren bir ce­saretle:
  «İstemiyor musunuz?» dedim.
  «Hayır, ondan değil, sordum işte... Belki istiyorum da onun için sordum!»
  Gözleri o kadar siyah ve o kadar mânalıydı ki, dayana­madım:
  «Siz aslen Alman mısınız?» dedim.
  «Evet! Neden sordunuz?»
  «Saçlarınız sarı ve gözleriniz mavi değil!»
  «Olabilir!»
  Yüzünde, her zamanki tebessümünü andıran, fakat biraz da mütereddit görünen bir hareket oldu.
  «Babam Yahudi idi.» dedi. «Annem Almandır. Fakat o da sarışın değil!»
  Merakla sordum:
  «Demek siz Yahudisiniz?»
  «Evet... Yoksa siz de mi Yahudi düşmanısınız?»
  «Ne münasebet... Bizde böyle şeyler yoktur. Fakat tahmin etmemiştim!»
  «Evet, Yahudiyim, Babam Praglı idi. Daha ben doğ­madan katolik olmuş!» «Şu halde din itibariyle hıristiyansınız!»
  «Hayır... Yani benim hiçbir dinle alâkam yok!»
  Bir hayli yürümüştük. O sözüne devam etmedi. Ben de başka bir şey sormadım. Yavaş yavaş şehrin kenar taraflarına geliyorduk. Nereye gittiğimizi merak etmiye başladım. Her halde bu havada bir kır gezintisi yapacak değildik. Yağmur, hep ayni şekilde, devam ediyordu. Maria bir aralık:
  «Nereye gidiyoruz?» diye sordu.
  «Bilmem!»
  «Hiç merak etmiyor musunuz?»
  «Ben size tâbiim ... Nereye isterseniz!»