Bu sayfa doğrulanmış
177
Kürk Mantolu Madonna
Raif Efendiyi son bir defa görmeden gitmek istemiyordum. Fakat buna tahammül edemiyeceğimi, bütün bir gece hayatının en canlı taraflarını seyrettiğim, hattâ birlikte yaşadığım bu insanın birdenbire mânâsız bir yığın haline geldiğini göremiyeceğimi hissettim, yavaşça sokağa çıktım. Raif Efendinin ölümü bana o kadar tesir etmemişti. İçimde onu kaybetmiş gibi değil, asıl şimdi bulmuş gibi bir his vardı.
Dün akşam bana: «Seninle şöyle bir oturup konuşamadık!» demişti. Ben artık böyle düşünmüyordum. Dün akşam onunla uzun uzun konuşmuştum.
O bu dünyadan ayrılırken, benim hayatıma, başka hiçbir insana nasip olmıyacak kadar canlı bir şekilde giriyordu. Bundan sonra onu daima yanımda bulacaktım.
Şirkette Raif Efendinin boş masasına oturdum ve siyah kaplı defterini önüme koyarak bir kere daha okumağa başladım.İkinciteşrin 1940-Şubat 1941
