ol delü karçar dahı agban evin ag otagın kara yerüñ üstine kurdurmış idi yoldaşları ile puta atup otururdı dedem korkut geldi baş endürdi bagır basdı agız dilden görklü selâm verdi delü karçar eydür
aleykümüsselâm ey ameli azmış fi'li dönmiş kâdir allah ag alnına kada yazmış ayaklılar bu araya geldügi yok agızlular bu suyımdan içdügi yok amelüñmi azdı fi'lüñmi döndi bu aralarda neylersin dedi dede korkud eydür
karşu yatan kara taguñ aşmaga gelmişem
akındılu görklü suyuñ geçmege gelmişem
tañrınuñ buyrugıyıla peygamberüñ kavliyile
aydan arı görklü kız kartaşuñı bamsı beryege dilemege gelmişem
dedi böyle deyicek delü karçar eydür
mere ne dedügüm yetürüñ geyümümle benüm şahbâz atum getürüñ dedi kara aygırı getürdiler dedem korkut toklu başlu dorı aygıra bindi dahı kaçdı delü karçar ardına düşdi kova kaça dedem korkuduñ altındagı toklu başlu dorı aygır yoruldı dede korkut keçi başlu keher aygıra sıçradı bindi kova kova on beleñ yer aşurdı yine dedem korkuduñ ardından yetdi delü karçar kılıcın eline aldı dede korkuda havâle etdi ki çala dede korkut eyitdi çalarsañ elüñ kurusın dedi hak taâlânuñ buyrugıyla delü karçaruñ kılıç dutan eli yokaruda
