Ah Salih, bana Fuat için verilen selahiyet iki misli olsaydı o zaman görürdüm. Ben bunları yazmayı fazla görürüm. Fakat çok sıkılmış olduğunu anladım da onun için yazıyorum. Teskin-i gazap ve infial et.35 Bu çok sürmez, bize vücut ve afiyet lazımdır. Ben sana bunları adeta arkadaşlık namına emrediyorum. Düşün ki dünyada her şey fanidir. Bundan sonra nereden ne vakit mektup yazacağımı kestiremem. Gözlerinden öperim.
Mühendis Nuri"
Nuri Bey benim kayınbiraderim olduğu için Fuat Bey, Trablus'a gitmek üzere Selanik'ten ayrılırken kendisine "Beni Selanik'te ev bekçisi olarak bırakacak olursanız çok müteessir olacağım; behemehal sizinle birlikte Trablus'a gitmemi temin etmelisiniz" demiştim. Benim bu haberim üzerine Nuri Bey yukarıdaki mektubu yazıp göndermişti. Mustafa Kemal Bey de şu mektubu yazmıştı:
"İskenderiye, 2 teşrinisani 1327
(2 kasım 1911)
Hazret-i Salih,
Seni de deraguş etmek36 çaresini bulamadığımız için meyusum. Lakin zarar yok, kalplerimiz, fikirlerimiz bir olsun. Ben seyahatin bir noktasında hayvandan vurularak beray-ı tedavi37 İskenderiye'ye geldim. İade-i afiyet etmek38 üzereyim. Gözlerinden öperim. Valideyi hastalığımdan haberdar etme. Birkaç gün sonra tekrar yola çıkacağım. Senin ve benim validelerimizin ellerinden, hemşiremin de gözlerinden öperim. Bilcümle arkadaşlara selam.
Şerif (Mustafa Kemal)"
On beş gün sonra Mustafa Kemal Bey' den şu mektubu da aldım.
35 Öfkeni yatıştır.
36 Kucaklayıp getirmek.
37 Tedavi için.
38 İyileşmek.
