FCK madde 225/2; “225/1'nci maddede tanımlanan ayrımcılık herhangi bir gerçek veya tüzel kişiye karşı aşağıda sayılan şekillerde gerçekleştirilirse 3 yıl hapis ve 45.000 Avro para cezasıyla cezalandırılır.
Bir mal veya hizmeti vermeyi reddetmek,
Herhangi bir olağan etkinlikte bulunulmasını engellemek,
Bir kişinin işe alınmasını, cezalandırılmasını veya işten çıkarılmasını reddetmek,
Bir mal veya hizmetin verilmesini 225-1'de sayılan veya 225-1-1'de öngörülen öğelerden birine dayanan şarta bağlamak,
Bir iş teklifini, bir staj talebini veya bir şirketteki eğitim sürecini 225-1'de sayılan veya 225-1-1'de öngörülen öğelerden birine dayanan şarta bağlamak,
Bir kişiyi Sosyal Güvenlik Kanunu'nun 1412-8/2 maddesinde sayılan stajlardan birine kabul etmeyi reddetmek
Birinci bentte düzenlenen ayrımcı ret fili, halka açık bir yerde veya buraya girişi engellemek suretiyle işlenirse ceza arttırılarak beş yıl hapis ve 75000 Avro para cezasıyla cezalandırılır.”
Kanun maddesinde sayılan haklar, özel hukuk ilişkisine dayanan haklardır. Kanun'un 225/2. maddesi ile korunan hukuki ilişkiler TCK ile benzer niteliktedir. Bu nedenle kanun maddesinden ayrımcılık saikinin çıkarılması halinde, söz konusu düzenleme bireylerin sözleşme serbestisi kapsamında değerlendirilebilir ve suç olmaktan çıkabilir. Ayrıca her iki madde de ayrımcılığın müeyyidesi olarak hem adli para cezası hem de hapis cezası öngörülmüştür. Devamı maddelerde ise ayrımcılığın uygulanamayacağı haller ve kamu görevlisinin failliği yer almaktadır.
Fransız Ceza Kanunu'nda yer alan bu düzenlemelerin yanı sıra Fransa'da 2001 yılında “Ayrımcılıkla Mücadele Kanunu” yapılmıştır. Ayrıca 2004 yılında “Ayrımcılık ile Mücadele ve Eşitliği Sağlama Yüksek Otoritesi” kurulmuştur. Böylece her türlü ayrımcılığın yargılanacağı bağımsız bir otorite oluşturulmuştur[1]. Ayrımcılık karşıtı özel
- ↑ Öztürk, N.; Nefret ve Ayırımcılık Suçu, Ankara, 2017, s. 77.
